De patrouille van Sm. Vl. MLa/KNIL, W.G.C. TINKELENBERG (Glenn Martin M.5103- bommenwerper), behorende tot 2-Vl.G.II van de MLa/KNIL., vertrok op 13 jan. 1942 te samen met nog twee Glenn Martin-bommenwerpers, om 08.05 uur van het geheime vliegveld SAMARINDA II richting TARAKAN, met als doel de Japanse invasievloot, die voor het eiland lag, aan te vallen.De bemanning van de Glenn Martin M.5103 bestond uit: -Sergeant Majoor Vlieger, W.G.C. TINKELENBERG (1ste Vlieger); -Sergeant Leerling Waarnemer, Cornelis Helmuth Wendeline HESSELMAN; -Sergeant Vlieger Imko Harminus BOLTJES; -Sergeant Lv. Radiotelegrafist Gerrit AALVINK.Ongeveer een uur na de start kreeg het toestel M.5103 pech. De automatische verstelling, die de stand van de propellorbladen automatisch aanpast aan het motorvermogen voor een optimaal rendement, had het begeven; men besloot met “vaste spoed” door te vliegen.Sgt.Maj. Tinkelenberg schreef hierover later het volgende: Ik vond het van meer belang om de 3 bommen van 300 kg. op de Japanse vloot neer te “kwakken” en de andere 2 vliegtuigen bij te staan in het luchtgevecht met de Japanse jagers. Het werd koud op 5000 m., ondanks het feit dat we er op gekleed waren. De zuurstofmaskers hadden we op en dat gaf aan het lichaam wat meer warmte door de snellere bloedsomloop. Intussen was de stroomlijnkap achter de zitplaats van de 2de bestuurder neergeklapt, zodat de mitrailleur gebruiksklaar was. We naderden de Borneo- kust ten zuiden van TARAKAN….en toen kwam het grote ogenblik…we zagen de Japanse invasievloot liggen…..naar schatting wel 50 schepen. Na de voorbereidingen voor de aanval te hebben getroffen, werden de bomluiken opengedraaid, zodat een koude luchtstroom het hele vliegtuig doortrok. De Japanse vloot begon ons met luchtafweer te beschieten. Overal om ons heen zagen we de springpunten van de projectielen. De bommenrichters waren klaar; na het teken bommen los gingen de bommen richting hun doelen. Op een hoogte van ca. 4000 m werden omstreeks 09.45 de bommen afgeworpen. Bij de aanvallen werden verscheidene Japans transport- en oorlogsschepen getroffen. Het vijandelijk afweersysteem was hevig en accuraat. Enkele seconden na een duikvlucht werd de Glenn Martin M.5103 door vijandelijk vuur meerdere malen getroffen, waardoor het op verschillende plaatsen ernstige schade opliep. Kort hierop kwam er plotseling een steekvlam onder mijn stoel vandaan, waarna het hele toestel in brand vloog.Omdat het vliegtuig onbestuurbaar was geworden en zou neerstorten gaf ik toen het commando “SPRINGEN”; het gelukte mijzelf, alhoewel ik zwaar was gewond – zij het moeizaam - uit het vliegtuig te springen en tenslotte levend de vaste grond te bereiken. De overige bemanningsleden hebben helaas deze gebeurtenissen niet overleefd. Ook Sgt.Rtgft. Gerrit Aalvink (1919- 1942) heeft daarbij het leven verloren.Allen staan vermeld op de Gedenkzuilen van de KLu., op het Herdenkingsplein te Soest. Sluiten