Tante Zusje...zo noemen we jou. Omdat mijn vader, jouw jongste broer Toon, het altijd over "ons Zus" had. "Ons Zus" die bij het bombardement in St. Niklaas was omgekomen. Zes weken was ze getrouwd toen ze met haar man Wim vluchtte richting Frankrijk. Bij een school in St. Niklaas vonden ze onderdak. Terwijl de vrouwen op de speelplaats aardappelen schilden vielen de bommen. Negen familieleden van ome Wim kwamen om. Opa en oma kregen weken later een envelop met daarin iets "persoonlijks" zodat ze wisten dat het echt jij was die niet meer terug zou komen. Jouw overlijden en het verdriet daarom heeft grote impact op mijn vader gehad. Hij had het zo vaak over je. In 1940 was hij pas 7 jaar maar tot aan zijn overlijden op 84-jarige leeftijd heeft hij jouw naam "ons Zus" genoemd.