Tijdens haar bezoek aan Manokwari in november 2017 heeft mijn zuster Gerda Becking het grafmonument van de Kapitein Willemsz Geeroms gezocht, gevonden en gefotografeerd. Het is in 1955 opgericht ter nagedachtenis aan de dappere kapitein èn aan één van de meest tot de verbeelding sprekende militaire prestaties in WO II.

In tegenstelling tot vrijwel alle militaire KNIL eenheden gaf de Kapitein zich niet over aan de Jappen, maar vocht een guerrilla-oorlog met hen uit waarbij hij na twee lange jaren door de vijand werd overmeesterd en op gruwelijke wijze ter dood werd gebracht.

Een klein gedeelte van zijn eenheid vocht door onder leiding van Sergeant Kokkelink, die met hulp van de Papoea-hoofdmannen Barend en Lodewijk Mandatjan erin slaagden substantieel afbreuk te doen aan de slagkracht van die vijand, tot het einde uit diens handen te blijven èn honderden vrouwen en kinderen uit een concentratiekamp wisten te bevrijden en daarmee hun levens te redden.

Ter nagedachtenis aan deze uitzonderlijke prestatie werd dit monument opgericht en door ons onderhouden tot het moment dat wij Manokwari in 1962 noodgedwongen moesten verlaten.

In eerste instantie waren wij verheugd over het feit dat het monument er überhaupt nog stond, dat veranderde in verdriet toen het aan een nadere blik werd onderworpen en zichtbaar werd in welke staat het zich bevindt.

Ik spreek de hoop uit dat dit schrijven er toe leidt dat dit monument op de een of andere manier in ere zal worden hersteld en voor onze kinderen behouden blijft.

Met vriendelijke groet,