Mijn tante Thea Windmuller: zelf heb ik Thea nooit gekend. Van Thea is een dagboek bewaard gebleven, op 19 maart 1939 begint ze met schrijven: “Opeens een idee ik pak de pen en schrijf”. Thea is dan 18 jaar oud.Thea is een Joods meisje uit Winterswijk dat als tiener volop geniet. Dol op tafeltennis, uitgaan en op jongens. Ze wordt verliefd op Wolfgang Maas, een uit Duitsland gevluchte Joodse jongen die in Winterswijk de technische school doet, omdat dat in eigen land niet meer naar school mag. Ze verliezen elkaar uit het oog als ze gaan onderduiken. Wolfgang in Amsterdam, Thea in Friesland.In haar dagboek schrijft Thea “Soms denk je waarom leef ik nog en hoe komt het toch dat ik nog besta. Mama, pappa en Lies. Zou ik ze ooit nog terug zien en waar is op het ogenblik mijn lieve schat. Oh, laat alles toch nog goed komen.Vanuit hun onderduikadressen schrijven Thea en Wolfgang elkaar veel brieven. Eind 1943 zien ze elkaar weer als Thea vanuit Friesland, waar ze het niet langer kan uithouden, naar Amsterdam gaat.Op 7 december schrijft Thea. “Eindelijk in Amsterdam de tram een eindje lopen en toen, het is niet te zeggen wat of het is als je, je lieve schat een tijd niet gezien hebt. Hij schrok zich dood, maar die eerste zoen van hem zal ik nooit vergeten. Och je kunt je niet voorstellen hoe gelukkig ik was.Op het onderduikadres van Wolfgang hebben ze nog zeven gelukkige dagen samen. Tot hun adres wordt verraden en ze beiden worden afgevoerd naar Westerbork. Het dagboek en de brieven blijven op het onderduik adres achter. Het dagboek en de brieven van Thea Windmuller en Wolfgang Maas zijn in de context van de plaatselijke geschiedenis gezet en vormen samen het boek: Ik hoop dat alles weer gewoon wordt: Geschreven door Hans Bouman en Mirjam SchwarzZie onder de linkjes naar de reportages van EenVandaag. klik hier en hier. Sluiten