Evert is eind augustus 1944 in Amsterdam opgepakt en overgebracht naar het Hoofdbureau van de Politie in Amsterdam. Wanneer hij in Kamp Vught is aangekomen is niet bekend, maar op 31 augustus 1944 is hij daar gekeurd door een arts in Kamp Vught. Daar zat hij in Barak 2B en was al ziek. Hoogstwaarschijnlijk is hij zoals zo velen op transport naar Sachsenhausen gezet rondom Dolle Dinsdag. Hoe, wanneer en waarom hij te werk werd gesteld bij AEG in Heningsdorf is nog onbekend. Op 11-12-1944 om 17:00 is hij in het Hilfkrankenhaus AEG in Heningsdorf gestorven.

Zijn broer (Jan Winter) en zus (mijn oma Jacomijn Winter) zijn in 1945 de zoektocht gestart en hebben uiteindelijk voor de repatriëring naar Nederland gezorgd. De tante van Evert (en gek genoeg ook zijn stiefmoeder), Margaretha van Zwieten, heeft voor het graf betaald. Hij is op 28 juli 1949 in het graf van zijn vader Evert Winter (gestorven in 1943)  en zijn moeder Johanna van Zwieten (gestorven in 1938) bij gezet op de Nieuwe Oosterbegraafplaats in Amsterdam-Oost. Op een steenworp van zijn laatste woonadres.