Als dwangarbeider moest je in Duitsland werken; gewone mensen met ongewone daden. Een sabotagedaad door een kamergenoot was uiteindelijk de oorzaak van je dood. Er waren verdenkingen, maar niemand verraadde zijn kameraad. Dat bracht de vriendschap in levensgevaar. Ondanks alles bleven jullie trouw aan elkaar en er werd niemand verraden. Soldaten besloten dat dan iedereen schuldig was, pakten alle kamergenoten op en zetten jullie op transport naar het concentratiekamp Bergen-Belsen.Slechts een paar weken resteerden nog tot de tijd van vrede aanbrak. Je hebt onze vrijheid niet mogen meemaken.De wind nam je ziel ten hemel. Alleen onze gedachten aan jou blijven als herinnering.Gerard van Zon.Beste Arie, Het is heel moeilijk een passend gedicht als herinnering achter te laten. Zelf vind ik een passage van het Slavenkoor uit Nabucco een passende tekst voor je.Vlieg, gedachte, op gouden vleugelen, strijk neer op hellingen en op heuvels, waar zoet en mild de geuren drijven van mijn geliefde vaderland.Gouden harp van gezegende profeten, waarom hang je stom aan de wilgen? Laat de herinneringen in ons herleven, vertel ons van die vervlogen tijd. Sluiten