De 12e mei was geëindigd in grote mineur aan Nederlandse zijde. Dat drong in de avond van die dag goed door in Den Haag, waar men slecht nieuws kreeg te verwerken. Allereerst was er het doorbreken van de frontlijn bij de Grebbeberg, waar toen slechts de stoplijn resteerde om de Grebbelinie als geheel te behouden. Daarnaast was er geen spoor van Franse vooruitgang in Noord-Brabant. De offensieve acties van de Lichte Divisie waren volledig mislukt. Als klap op de vuurpijl begonnen de signalen erg sterk te worden dat een sterk Duits leger door Noord-Brabant kruiste om zich in de sector Breda in verbinding te stellen met het bij Moerdijk verdedigde Duitse bruggenhoofd. Rond middernacht kreeg men bevestiging van die berichten, toen de afluisterstations in Den Haag een nieuwsuitzending van Radio Bremen onderschepten waarin de aankomst van de tanks bij Moerdijk werd gemeld. Op het AHK besefte men plotseling dat de zaken er toen wel heel erg ernstig voorstonden.

In de nacht van 11 op 12 mei 1940 kwam van de Lichte Divisie vier bataljons Nederlandse militaire wielrijders met artillerie in Dordrecht aan. De binnenstad was nog in Nederlandse handen.Gedurende de nacht had de Lichte Divisie hard gewerkt aan een nieuw aanvalsplan. Men wilde langs de Zeedijk doorstoten naar Tweede Tol en van daaruit richting Moerdijk en Wieldrecht uitbreken. Men hield geen rekening met de Duitse tanks die al rond de dageraad in lange colonnes over de verkeersbrug bij Moerdijk waren gekomen en bij Tweede Tol de Zeedijk op draaiden. Terwijl de Lichte Divisie zich gereed stelde voor een aanval die twee dagen te laat kwam, werden zij overvallen door Duitse tanks, ondersteund door Stuka's. De Nederlanders werden verpletterend verslagen.

Na de debacle in het hart van het Eiland werd de stad Dordrecht in staat van verdediging gebracht rond de door grachten omzoomde binnenstad. Pantserafweergeschut en enkele stukken veldgeschut bewaakten de vele bruggen. Toen in de middag Duitse tanks trachten door te breken werden zij op alle locaties - behalve één - afgewezen. Bij de Vriesebrug slaagden zij er echter in door te breken en met twee middelzware tanks het oude stadshart te bereiken. Toen beide voorste tanks werden uitgeschakeld trokken de Duitsers terug. Nadien verdwenen alle tanks richting IJsselmonde. Maar de Nederlandse legerleiding besefte dat Dordrecht nog langer verdedigen - met de Duitse doorbraak richting Rotterdam - geen enkel doel meer zou dienen. Het Eiland van Dordrecht werd ontruimd. Met de ontruiming van het Eiland van Dordrecht en de Duitse aansluiting van grondtroepen met de luchtlandingstroepen op het Eiland IJsselmonde, was de voornaamste strijd op het feitelijke zuidfront Vesting Holland beëindigd. Er resteerde nog Nederlandse troepen in de flanken van de Duitse corridor, maar die waren tandeloos. Slechts de slag die in het hart van Rotterdam woedde was strategisch nog van belang. Van groot, ja van essentieel belang. De Duitsers bereidden in de avond van 13 mei hun laatste grote aanval voor die hen over de Nieuwe Maas bij Rotterdam moest brengen. Jaap de Wolf sneuvelde op de 13e mei in Dordrecht. Hij staat vermeld op het monument Park Hofrust te Rijswijk(ZH)