Wijtze Woudstra woonde in Dokkum, Woudweg E 42. Zoon van Jelle Woudsma (9 februari 1894 Rinsumageest) en Roelofke Terpstra (6 juni 1893 Hallum). Hij was verloofd met Grietje Kingma. Woudstra was gereformeerd en werkzaam als ambtenaar bij het Bedrijfschap voor Vee en Vlees. Hij was een zeer actieve verzetsman bij de KP-Dokkum onder de schuilnaam Rink Prins.Al betrekkelijk vroeg in de oorlog werd hij verplicht om in een Duitse munitiefabriek te werken. Ziek keerde hij terug. In drie weken tijd was hij dertien kilogram aan gewicht kwijtgeraakt. In 1942 schreef hij het pamflet 'Ik zag Duitsland'. Wat hij had gezien, deed hem besluiten zich volledig op het verzet te storten. Geschiedschrijver Wijbenga noemt hem een 'felle verzetter'. Toen hij was opgeknapt, deed hij, net als zijn broer Petrus Woudsma koerierswerk voor de Landelijke Organisatie voor Onderduikers (LO). Later werd hij medewerker van de bijna geheel uit Dokkumers bestaande inlichtingengroep van de Drachtster betonfabrikant Roelof Cornelis Vermeulen. Hij hield zich vooral bezig met het in kaart brengen van Duitse objecten op het vasteland en de Waddeneilanden.In de nacht van 4 op 5 februari 1944 nam hij in Ternaard deel aan de kraak op het gemeentehuis van Westdongeradeel, waarbij het bevolkingsregister, persoonsbewijzen en zegels werden buitgemaakt. De Dokkumer landwacht bleek er bijzonder gebrand op te zijn om hem te pakken krijgen. Zo werd er een keer op hem geschoten, nadat landwachters hem hadden opgewacht. Hij verdween uit Dokkum, maar de landwacht kreeg hem weer in het vizier. Woudsma ontsnapte bij die gelegenheid door de Ee over te zwemmen. Na een verblijf van een week bij verzetsstrijder Freerk Leijstra ('Omke Freark') in Birdaard vertrok hij naar zijn grootouders in Wassenaar. Om tot rust te komen had hij het dringende advies meegekregen zich van verzetsactiviteiten te onthouden. Hij raakte echter weer volop in het verzetswerk verwikkeld, toen hij in contact kwam met Pieter Leijstra een broer van Freerk en lid van de Haagse verzetsgroep 'Voor God en den Koning'. Omdat de symptomen van overspanning verergerden, werd besloten om Woudsma in Leiden op te nemen in wat tegenwoordig een psychiatrisch ziekenhuis heet. Zelfs daar bleef hij zich actief inzetten voor het verzet. Zijn bezoek bracht, schrijft Wijbenga, niet alleen gebak of vruchten mee, maar ook spionagemateriaal.Op 22 juni 1944 is hij gearresteerd, nadat een groep van circa dertig Duitsers de inrichting had omsingeld. Een net in ontvangst genomen film had hij eerst nog in een - niet brandende - kachel weten weg te werken. Tot 21 juli 1944 verbleef hij in het Oranjehotel. Daarna is hij overgebracht naar Kamp Vught. Vlak voordat dit kamp in verband met de naderende geallieerden werd opgeheven, is hij op 4 september 1944 met vele andere gevangenen gefusilleerd. Zijn naam staat op het monument op de fusilladeplaats, de herdenkingswand in het Nationaal Monument Kamp Vught en het oorlogsgedenkteken op de Noorderdwinger in Dokkum. Broer Petrus Woudsma werd op 3 april 1945 in Leeuwarden doodgeschoten. Sluiten