Alexander Cornelis Hendrikus Boon

Na de val van Singapore werden de vliegtuiggroepen terug getrokken op Java en werd hij gestationeerd op het vliegveld Tjililitan bij Batavia. Zijn gezin verhuisde naar de wijk Tjawang, welke dicht bij het vliegveld lag. Daardoor kon hij snel naar huis op de motorfiets. Toen het Japanse leger op Java was geland heeft hij mee gedaan aan het opblazen van de strategische gebouwen en hangaars van het vliegveld. De schokgolven van de explosies waren zo hevig, dat bij ons thuis het glas in lood van de vensters bol stond. Na het onbruikbaar maken van het vliegveld werd hij terug getrokken naar het vliegveld Andir bij Bandung. Voor zijn vertrek kwam hij thuis om afscheid te nemen. Bij zijn afscheid aaide hij mij ( zijn Oudste zoon ) op het hoofd en zei; ,,Pappa komt gauw thuis" . Hij stapte op zijn motorfiets en vertrok Dit was het laatste beeld dat ik van mijn vader heb.

Zijn afdeling vertrok naar Andir en daar heeft hij drie dagen lang gesleuteld aan een Glenn Martin bommenwerper, om die weer vlieggereed te maken. Omdat de kist moest uitwijken naar Australie , werden er in de bomb-bay reserve brandstof tanks geplaatst. Deze tanks moesten vanuit het hulp vliegveld Tasikmalaja over de weg worden aangevoerd. Na drie dagen, zonder onderbreking, aan het vlieggereed maken van die kist te hebben gewerkt was de klus geklaard. Van vermoeidheid heeft hij, op advies van collega's, zich ter ruste gelegd op een stapel oude overalls achter in de hangaar.

Toen hij na een poos wakker werd, was de Glenn Martin naar Australie vertrokken zonder hem . De kist werd bestuurd door de toenmalige kapitein vlieger Wolf en tot de passagiers die naar Australie uitweken, behoorde ook de toenmalige kapitein van de inlichtingen dienst Spoor.

Op het viegveld Andir is hij met nog andere collega's krijgsgevangen gemaakt door het Japanse leger. Van zijn broers die samen met hem krijgs gevangen werden, vernam ik dat hij zeer teleur gesteld was dat ze hem hadden achtergelaten.

Hij zat in een krijgs gevangen kamp in Tjimahi en omdat hij van de technische dienst was, werd hij bestemd om in Japan op de scheeps werven te werken. Daardoor gebeurde het dat hij op transport werd gesteld naar Japan. Het transportschip, dat de krijgsgevangenen in het ruim vervoerde,was de ss TAMAHOKU MARU Dit schip werd in het zicht van de eind bestemmin Nagasaki , in de baai van Goto, door de Amerikaanse onderzeeboot USS TANG met torpedos tot zinken gebracht. Op enkele krijgsgevangenen na zijn alle in het ruim opgeslotenen verdronken.

Na de oorlog kreeg mijn moeder bericht van het Rode Kruis, dat haar man en de vader van hun kinderen nooit meer thuis zou komen.