Mijn opa Wilhemus Phillipus Zom ,Ik heb u nooit gekend, soms hoorde we wel een verhalen over u, uw zoon mijn vader , is 9 jaar als u op 10 november 1944 bij razzia's in Rotterdam wordt opgepakt “ arbeitseinsatz“ te werk gesteld in Duitsland weggevoerd door de bezetters om nooit meer terug te keren naar je vrouw en zoon.Maar uw gezicht ken ik al mijn hele leven, altijd hing uw foto in de slaapkamer van mijn ouders . Een klein fotolijst met uw gezicht op een verder grote lege muur. Soms vroegen we wel eens ,als kind, wie is dat op de foto ? Dan antwoorden mijn moeder dat is je papa’ s papa. Oh, vreemd we hebben toch een opa, en speelde verder ons niet bewust welk drama achter die ene foto aan de muur schuilde.Jaren gingen voorbij en ook mijn vader stierf en ik heb uw foto aan de muur meegenomen naar huis. De iconische foto die nog steeds in het zelfde lijstje zit als in mijn vroegste herinnering het, het past niet om u een ander lijstje te geven.In de loop der jaren had Ik steeds meer vragen wie of wat was mijn opa.Ik ben naar u gaan zoeken “vond” u in een onbekend graf in Berlijn en uw naam op een herinnering monument in Lubeck zodat u nooit vergeten zal worden .En dankzij het internet weet ik ook dat u 5 broers en zussen heeft gehad waarvan er maar 2 hun eerste levensjaren hebben overleefd.Ik heb u nooit gekend maar voel me sterkt met u verbonden dankzij u leef ik nu in vrijheid en hebben mijn ouders de vrijheid terug gekregen .En voor het eerste deel ik u foto, 75 jaar na de bevrijding , 74 jaar en 354 dagen na u dood . De foto van mijn opa die ik nooit heb gekend en die is gestorven in een ver land ,ver van zijn geliefde vrouw en zoon , bij een bombardement van onze bevrijders op dinsdag 24 april 1944 op Berlijn Sluiten