Jans Zwinderman groeide op aan de Ambachtstraat in Gieten. Ging naar de ULO en werd gemeenteambtenaar. Hij kreeg banen in Gasselte en in Sleen. Op 1 februari 1939 werd hij opgeroepen voor de Militaire Dienst. Toen de oorlog in 1940 uitbrak zat hij met zijn regiment in Zeeland, vlakbij Middelburg. Hij overleefde zware bombardementen. Op 25 mei 1940 mocht hij naar huis, met Groot Verlof. Hij ging in Sleen wonen. Daar raakte hij betrokken bij het verzet. Zijn specialiteit op het gemeentehuis was het afluisteren van de gesprekken van de NSB-burgemeester. Daar werd hij op 13 januari 1945, terwijl hij juist zijn oor weer aan de deur van de burgemeester had gelegd, opgepakt door de twee landwachten die bij die burgemeester op bezoek waren. Dat was overigens niet toevallig, want zijn naam was bij ondervragingen van anderen gevallen. Hij werd overgebracht naar het Huis van Bewaring in Assen. Op 17 maart werd hij met andere gevangenen op de trein gezet en kwam uiteindelijk terecht in het concentratiekamp Neuengamme bij Hamburg. Jans werd tewerkgesteld in Porta Westfalica, Schadeloh en kwam uitiendelijk in kamp Wöbbelin bij Ludwigslust terecht. De Amerikanen rukten op in Duitsland, maar voor Jans was het te laat. Hij was ziek, had dysenterie. Gieten was al lang bevrijd. Zijn vrouw Martha baarde op 26 juli 1945 in Gieten hun dochter Alie. Op 16 oktober 1946 kwam de brief van het Rode Kruis waarin was te lezen dat Jans op 15 mei 1945 in het lazaret in Lübtheen was overleden. Zijn lichaam was begraven op de algemene begraafplaats aldaar. Op verzoek van zijn weduwe is hij daar opgegraven en overgebracht naar Nederland. Op 18 mei 1949 is hij herbegraven op de gemeentelijke begraafplaats in Gieten. Sluiten