Koos van den Bosch was dertien jaar oud toen hij zich in 1940 meldde bij het kantoortje van Feyenoord aan de Dordtsestraatweg. Koossie, zoals hij werd genoemd door zijn zussen en ouders, was toen al een “pootige voetballer”. Dat had hij van zijn vader, een caféhouder en havenarbeider, in zijn vrije tijd bokser.Het is nog vroeg als er op 10 november 1944 hard op de deur van de familiewoning aan de Beijerlandselaan wordt geklopt. De wijk is afgezet. Op straat marcheren Duitse soldaten, met van die grote laarzen en strak gekamde kapsels. Vader Van den Bosch is te oud voor de Duitsers, de man is tweeënvijftig, en mag blijven zitten. Koos, zeventien jaar oud, moet wel mee. Ze brengen hem naar De Kuip, het machtig grote voetbalstadion waar Koossie als talentvolle A1-junior van Feyenoord zo vaak over had gedroomd. Nu stond hij op het veld, maar niet met een bal aan zijn voet, maar een geweer op hem gericht. Wie wilde vluchten, zou worden doodgeschoten.In de dagen die volgen wordt de groep mannen naar het oosten van het land gebracht. Vader Van den Bosch reist ze achterna, vindt zijn zoon en besluit zich bij de groep aan te sluiten als ze op treintransport naar Duitsland worden gezet.Dan gaat het allemaal fout.Bij het lopen naar de treinen probeert Koos te vluchten, maar rent de verkeerde kant op. Niet naar het bos, maar naar een groepje Duitse soldaten. Hij wordt ter plekke doodgeschoten. Vader Van den Bosch gebruikt daarop zijn bokskwaliteiten en begint in te slaan op wat Duitsers. Ook hij wordt vermoord.Pas elf jaar later worden hun lichamen gevonden, bij bouwwerkzaamheden. Koos van den Bosch had zijn rood-witte Feyenoord-sjaal nog om.Helaas keerde Koos nooit meer terug naar ‘zijn’ Kuip. Wel zijn shirt. Dat hangt nu als eerbetoon aan een veelbelovend lid van Feyenoord in de Skybox van de voetbalclub in de Kuip in Rotterdam. Sluiten

10 en 11 november 1944 grote razzia in Rotterdam. 19 november 1944 3 man gefusilleerd op “Het Lager” te Wezep. 20 november 1944 Bij de spoorlijn vlak bij station Wezep zijn twee Rotterdammers dood geschoten.Op 10 en 11 november 1944 is er een grote razzia gehouden in Rotterdam en Schiedam.De grote razzia in Rotterdam en Schiedam duurde twee dagen. Achtduizend Duitse militairen hadden in de nacht van 10 november beide aan elkaar grenzende steden omsingeld. Ongeveer 50.000 mannen, in leeftijd tussen 17 en 40 jaar oud, werden bijeengedreven en als dwangarbeider afgevoerd naar Duitsland. Bijna 10.000 van hen maakten die reis in goederentreinen, met haast niets te eten en onder erbarmelijke hygiënische omstandigheden. De treinen reden niet snel en stopten vaak. Soms omdat er sabotage was gepleegd door het verzet, soms omdat geallieerde vliegtuigen de spoorlijnen bombardeerden. Dan moest er gewacht worden op herstel. Één groep ging, over het water via de binnen wateren naar Amsterdam in de ruimen van kolenboten. Ze gingen van Amsterdam naar Kampen, van daar lopend netjes in het gelid naar "Het Lager” (nu de Prinses Margriet Kazerne) te Wezep, Gemeente Oldebroek, waar ze in de middag van de 12e aankwamen. Het is koud en af en toe een striemende regen.Een deel van de Rotterdammers kwamen vanaf Zwolle waar ze met de boot naar toe waren gebracht, een ander deel was ontscheept in Kampen, deze groep is lopend naar “Het Lager” gegaan, de eerste mensen kwamen aan op zondag morgen 12 november. Onderweg bij Wezep kregen de Rotterdammers van de bevolking spontaan voedsel en drinken aangeboden. In Wezep werden ook levensmiddelen ingezameld die met paard en wagen naar "Het Lager" werden gebracht. Daar werden de zieken door plaatselijke dokters en verpleegsters onder handen genomen. Tijdens het verblijf van de Rotterdammers in "Het Lager" waren verschillende vluchtpogingen.Er hebben 3 man een vluchtpoging gedaan, die zijn gegrepen en gefusilleerd achter de Kazerne op de heide als afschrikwekkend voorbeeld, op zondag 19 november 1944, vele gevangenen moesten erbij aanwezig zijn. De drie zijn daar ook begraven. Later is er geprobeerd op aanwijzing van de ooggetuigen om deze slachtoffers te vinden, maar dit is niet gelukt.Dan het neerschieten van 2 gevangenen die bij vertrek van de trein vanaf station Wezep, die wel tijdens het vluchten zijn gedood. Deze 2 personen zijn volgens Gerrit Kroes en zijn broer Henk gedood aan de kant van de spoorlijn waar nu de Agrico en De Plukonslachterij staan. De plaats van executie is ongeveer 200 meter vanaf het station en ca 150 meter vanaf de Margrietkazerne "Het Lager" (datum 20-11-1944). De trein zal hier niet harder hebben gereden dan 20-30 km/u. Het gaat hier om: Jacobus Bosch, oud 52 jaar en zijn zoon Johannes Bosch oud 17 jaar.De Kazerne die door de Duitsers is gebouwd, ziet er uit als een stukje van een dorp, zelfs met een kerkje! De Duitse bezetter heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland een groot aantal militaire complexen gebouwd. Bij de Prinses Margrietkazerne in Wezep (ca. 1940-1945) is de stedenbouwkundige opzet meer in het oog springend, maar werd het stafgebouw ondergebracht in een pseudokerkgebouw.In juli 1956 zijn de vijf slachtoffers bij toeval gevonden, zij zijn daarna op het Ereveld te Loenen begraven. Sluiten