[...] Helaas vielen hier ook slachtoffers onder de burgerbevolking. Twee meisjes en een vrouw, die vanachter het venster eener woning den strijd gadesloegen, werden doodelijk getroffen. Het ongeluk heeft hier gewild, dat één en dezelfde kogel de doodelijke verwonding veroorzaakte. Nadat het gevecht geëindigd was, waarbij de Franschen zich terugtrokken, keerde de rust in het landelijke Diessen weer [...]." ----------------- Volgens de burgerlijke stand van Diessen zijn de slachtoffers (Nieuwsblad van het Zuiden van 19 juni 1940): - Wilhelmina M. van Wezel, weduwe van Henricus W. de Brouwer, 64 jaar - Elisabeth Ch. Menheere, 20 jaar - Maria L. Menheere, 25 jaar Sluiten

Op 11 mei 1940 kwam een gemotoriseerd en gepantserd Frans legeronderdeel, rechtstreeks vanuit Noord-Frankrijk, Diessen binnenrijden. Zij zouden de opmars van de Duitsers proberen tegen te houden of minstens te vertragen. Ze namen hun stellingen in het dorp in en verschansten zich achter huizen en heggen, hun wapens gericht op de brug over de stroom aan de Beerseweg. Het gerucht ging dat de Duitsers in aantocht waren en dat ze in de loop van zondag 12 mei in Diessen zouden komen. Hierdoor zou Diessense Pinksteren 1940 niet traditioneel verlopen. De Diessense bevolking kreeg het advies binnen te blijven en de bewoners van de kom kregen de raad te evacueren naar de omgeving.Rond 15.30 uur die eerste pinksterdag losten de Fransen, die de uitkijkpost op de toren bezetten, enkele waarschuwingsschoten en verscheen de eerste Duitse gevechtswagen over de Beerseweg. Door de Franse schoten en de opgeblazen brug was deze genoodzaakt terug te gaan. Daarna werden kerk en toren beschoten en trokken stoottroepen via de Rijt en het Hoekje het dorp in. Het kwam tot harde gevechten tussen de SS-divisie en het Franse leger. Door de overweldigende Duitse meerderheid waren de Fransen genoodzaakt zich terug te trekken en trokken de Duitsers Diessen binnen. De voorhoede van de SS-divisie bleef niet lang en rukte die avond nog op tot Goirle, gevolgd door andere legeronderdelen, met de bedoeling de volgende dag het gebied tussen Antwerpen en Breda te bezetten. Drie dagen en nachten lang ging de Duitse doortocht onafgebroken door. Er leek geen einde te komen aan de voertuigen, tanks, geschut en infanteriemotorenOp dinsdag 14 mei capituleerde het Nederlandse leger, nadat de Luftwaffe kort daarvoor Rotterdam gebombardeerd had en dreigde met eenzelfde gruwelijk lot voor Amsterdam en Utrecht. Daarna was de knellende druk van de Duitse bezetters dagelijks te voelen. 19 Van alle kanten knalden die 1e pinksterdag de schoten, ratelden de mitrailleurs en vielen scherven glas en puin krakend en knetterend neer. Nadat het schieten na enige tijd ophield, bleek dat Lies en Marie Menheere, de dochters van de klompenmaker, en Mina de Brouwer-van Wezel gewond geraakt waren en kort daarna stierven.Uit boek: “Wat Dies … meer zij” van de Fotostichting Diessen. Op Internet. 12-2018 Sluiten

Lies (Elisabeth) Menheere werd in 1919 in Venray geboren. Het gezin dat al 2 kinderen had, kwam in 1916 vanuit Kruiningen naar Venray. Daar werkte vader als klompenmaker en landbouwer. In 1920 ging het gezin weer terug naar Kruiningen. In mei 1940 woonde het gezin in Diessen onder Tilburg. Bij de gevechten op 12 mei tussen de Fransen en Duitsers kwamen Lies (dan 20 jaar) en haar zus Marie (25 jaar) om het leven. In de bijlage staat dit beschreven. Sluiten