Na de Kristallnacht vluchtte de familie Sander vanuit het Duitse Breslau (nu Wroclaw, Polen) naar Amsterdam. Na een paar rustige jaren vonden de ouders van Ulrich de sfeer toch te bedreigend worden; ze stuurden Ulrich naar een internationale school vlakbij Ommen. In een 14de-eeuwse kasteel genoot hij een goede opleiding in een veilige omgeving. Hij bleek prachtig te kunnen tekenen. Zijn klasgenoten waren erg onder de indruk van zijn illustraties. Uiteindelijk kwam de oorlog het kasteel binnen. Joodse kinderen mochten de school niet meer bezoeken. Ulrich kon blijven, omdat hij volgens de rassenwetten geen volbloed Jood was. Het gewone leven ging door. Tot december 1943 toen de school op bevel van de Duitsers moest sluiten. Geëvacueerde kinderen van de Hitlerjugend uit Osnabrück trokken in het kasteel. Ulrich keerde terug naar Amsterdam.In oktober 1944 werd Ulrich tijdens een razzia gearresteerd en naar een kamp in Duitsland gedeporteerd. Daar wist hij te ontsnappen, maar ver kwam hij niet. Hij werd opgepakt, in een strafkamp gestopt en ernstig mishandeld. Zijn tweede ontsnapping lukte wel. Doodmoe, ziek en gewond werd hij gevonden aan de Nederlandse grens. Hij belandde in het ziekenhuis in Enschede. Zijn ouders in Amsterdam waren ingelicht, probeerden zo snel mogelijk naar het oosten van het land te reizen, maar arriveerden te laat. Ulrich was overleden aan de gevolgen van uitputting en mishandeling. Ze konden nog wel afscheid nemen van zijn lichaam. Zijn zussen hebben hem na zijn verdwijning nooit meer gezien. Zijn zus Marianne beschrijft Ulrich als een wijze en empathische jongen: “Ondanks zijn jonge leeftijd klopten mensen graag bij hem aan voor hulp en advies. Hij was een inspiratie voor velen”.Bronnen:https://www.trouw.nl/nieuws/internaat-eerde-zoals-het-was-in-1943~b11b7a71/ http://becomingaself.org/EN/selves/00056.htm https://www.oudommen.nl/14-scholieren-quakerschool-eerde-vermoord-in-wo-2/ Sluiten