Anne Broekman

1913-1946

1439448180.jpg

Oorlogsslachtoffer

Is 33 jaar geworden

Geboren op 19-02-1913 in Odoorn 

Overleden op 20-09-1946 in Batavia 



Militair onderdeel

Bijdragen

De volgende bijdragen zijn door bezoekers toegevoegd:

Papa

In 1934 is mijn vader naar Nederlands Indie vertrokken als KNIL militair. In 1938 heeft hij daar mijn moeder ontmoet en in 1940 zijn ze getrouwd. Mijn broer en ik zijn geboren en toen viel Japan het land binnen. Mijn vader is weg gevoerd naar... Lees meer
In 1934 is mijn vader naar Nederlands Indie vertrokken als KNIL militair. In 1938 heeft hij daar mijn moeder ontmoet en in 1940 zijn ze getrouwd. Mijn broer en ik zijn geboren en toen viel Japan het land binnen. Mijn vader is weg gevoerd naar Birma de "doden spoorlijn " Mijn moeder, mijn broer en ik kwamen in het Jappenkamp Tjihapit in Bandoeng. Mijn vader kwam in april 1946 weer thuis maar is toch in september aan de gevolgen van Birma toen overleden. In november zijn wij naar Holland gegaan. Sluiten
Bron: lo broekman

Geplaatst door lobroekman op 18 augustus 2015

6d11eaaa6da80c623cfee1f7486e17ef v1

Sergeant majoor KNIL Genie

Toen ik op de wereld kwamHet is zo lang geleden al, die tijd in dat verre land, waar de geschiedenis een wending nam toen ik op de wereld kwam.Gelukkig waren wij, maar niet voor lang.De bezetter maakte ons erg bang. Het gezin werd uit elkaar... Lees meer
Toen ik op de wereld kwamHet is zo lang geleden al, die tijd in dat verre land, waar de geschiedenis een wending nam toen ik op de wereld kwam.Gelukkig waren wij, maar niet voor lang.De bezetter maakte ons erg bang. Het gezin werd uit elkaar gerukt en voor jaren zijn we onderdrukt.Was het gemis, was het de pijn? Of dat we niet meer bij elkaar konden zijn?Papa naar die doden spoorlijn: wat was dat een ramp. En de rest van zijn gezin in dat Jappenkamp. Het maakt je anders dan dat je was. Het leven: het liep niet meer in de pas.Lijden, vernedering, het lichaam werd aangepakt. Het menselijke naar een diep peil gezakt. Niemand was er meer senang, vooral als kind was je vaak bang.En de toekomst: zien we elkaar ooit weer? Die vraag stelde we ons telkens weer.Maar dan toch: er gloorde weer hoop; de bezetter was wel genoopt om te verdwijnen. En voordat er meer in de kampen weg zouden kwijnen waren we vrij.En wat was iedereen weer blij. We konden elkaar weer ontmoeten, het gezin was weer bij elkaar. Papa kon zijn vrouw en kinderen weer begroeten.Gelukkig waren wij, maar niet voor lang.En weer waren we niet senang Want onze papa: hij heeft het niet gered. Dat was het ergste waarin de geschiedenis een wending nam; toen ik op de wereld kwam. Sluiten
Bron: Eigen werk

Geplaatst door lobroekman op 17 augustus 2015

Anne Broekman

Geplaatst door lobroekman op 11 augustus 2014

1407752976

Voeg zelf een monument toe

Log in om een monument toe te voegen

Voeg zelf een verhaal of document toe

Log in om een bijdrage toe te voegen

Nederlands Ereveld Menteng Pulo


Vak/rij/nummer Cil.14
broekman.a.2005.jpg

Ligging: Afd. Tjililitan

Nationaal archief

Bekijk persoonsdossier

Leg bloemen op dit graf

Wilt u graag bloemen laten leggen op dit graf, dan verzorgen wij dit graag voor u.
Bestel bloemen
Bloemen en kransen
Menu