Antoon Delleman zag die dag achter het huis van Berend ten Brundel 2 Canadezen liggen die waren gesneuveld door een voltreffer op hun gepantserde wagen, of tank. Deze soldaten waren waarschijnlijk William Lawrysyn en Leslie Albert Duckett.

William Lawrysyn wordt geboren op 15 januari 1918 als zoon van Oekraïense ouders.
Zijn vader, Michael Lawrysyn, heeft een boerderij in Kipling, Saskatchewan; hij overlijdt al jong op 25 november 1925. Vader is in 1916 in Brandon hertrouwd met Apolonia Magoushi; zij overlijdt als William 19 jaar is, op 24 augustus 1937.

Op 9 januari 1941 meldt William zich bij de Non-Permanent Active Militia of Canada. Hij is hier voor een opleiding van dertig dagen in het No. 120 Training Centre bij het Regina Rifle Regiment. Deze vrijwillige parttime militie is een reserveregiment, kortweg “de Militie”
genoemd. Het bestaat van 1855 tot 1940 en wordt dan reserveonderdeel van het Canadese Leger. William is hier tot 7 februari 1941. Op 30 januari 1941 wordt William medisch gekeurd, nadat hij zich als vrijwilliger heeft aangemeld bij het Canadese leger. Hij is dan 1.71m lang en hij weegt 64.5 kg. William is goed ontwikkeld en gezond, hij heeft een gemiddelde bruine huidskleur, donkerbruine haren en hazelnootbruine ogen. In 1944 weegt hij 70 kg. In eerste instantie is halfbroer John zijn contactpersoon, maar vanaf februari 1944 is dat zijn zus Katie, die dan in Toronto woont.

Op 30 december vertrekt hij weer naar West-Europa. Op 7 januari 1945 is William weer terug bij het 8th Reconnaissance Regiment als Lance Sergeant. Dan moet William weer naar het ziekenhuis en wel op 1 februari 1945 in het 6th General Hospital, waar vandaan hij op 5 februari wordt verplaatst naar het No.113 British General Hospital en op 7 maart wordt hij daar ontslagen. Dit regiment is de verkenningseenheid van het Canadese leger tijdens de opmars van Italië tot in Nederland. Het 8th Reconnaissance Regiment (14th
Canadian Hussars) krijgt zijn training en kustverdedigingstaken in het zuiden van Engeland in de eerste drie jaar van de oorlog.

Pas op 6 juli 1944 (één maand na D-Day) komen de troepen aan in Normandië, Frankrijk, en beginnen dan eerst hun taak als infanterist. De eerste drie doden vallen te betreuren op 13 juli. De Duitse troepen worden teruggedrongen uit Noord-Frankrijk richting België en Nederland en ze worden dan ingezet voor hun eigenlijke taak: als verkenningseenheid tijdens de opmars van het 1e Canadese leger. Ze zijn betrokken bij de bevrijding van belangrijke havensteden als Dieppe en Antwerpen, de Slag om de Schelde, de bevrijding van steden en dorpen in Nederland en de invasie in Duitsland.

Intussen zijn er hevige gevechten geleverd en aan beide kanten vallen veel doden en gewonden. Het 8th Canadian Reconnaissance Regiment doet op 28 maart 1945 allerlei klusjes als het bericht komt dat ze samen de Rijn over moeten steken, ze zijn ’s avonds in de omgeving van Speldrop. De volgende dag is er weer een begrafenis en wordt er vooral uitgekeken naar de Duitsers, die hier overal zitten. Het C Squadron meldt om 20.00 uur op 30 maart dat een Armoured Car is uitgeschakeld door de vijand.

Twee doden zijn hierbij te betreuren: Sergeant Lawrysyn en Trooper Duckett, die op verkenningstocht zijn. Twee mannen die beweren van de ondergrondse te zijn, worden verhoord door het hoofdkwartier om te zien of ze behulpzaam kunnen zijn.

Op 31 maart 1945 is het koel en bewolkt in Gendringen, Nederland, en het dagboek meldt dat de bevolking heel blij is dat ze weer vrij zijn. Het leger maakt goede vorderingen over de enige brug over de IJssel, die niet is opgeblazen en trekt verder noordwaarts.

Helaas is er die dag ook de begrafenis van de twee gesneuvelde soldaten, Lawrysyn en Duckett. De pater, tevens hun Sky-Pilot, begraaft de twee mannen ‘s morgens vroeg op hun laatste verblijfplaats van die morgen. Lokatienr. 063648 in de buurt van Netterden, volgens het rapport. Ze krijgen een veldgraf bij weduwe van Huet in Megchelen. Op 11 maart 1946 wordt William Lawrysyn herbegraven op de Canadese Oorlogsbegraafplaats in Groesbeek.