Buurtschap De Milt, 30 maart 1945

John Graham Macfie was 36 jaar, getrouwd en vader van 6 kinderen, toen hij op 30 maart 1945 bij buurtschap De Milt sneuvelde.

Edwin John Strachan , een Canadees soldaat, één van de bevrijders van Netterden, vertelde zijn verhaal aan zijn zoon, die het heeft opgeschreven in zijn dagboek :

"Verderop liep het peloton over een onverhardeweg met de secties verdeeld over beide kanten. Ze naderde een klein dorp (Varsselder) toen ze plotseling onder zwaar vuur kwamen te liggen. Ze sprongen in de greppels aan weerszijde van de weg om het machinegeweer en sluipschuttervuur te ontwijken. Mijn vader was de tweede van voren, aan de rechterkant van de weg , met alleen MacFie tussen hem en de Duitsers in, en hij kon zien, dat ze hun machinegeweer op de sloot hadden gericht.

Plotseling sprong MacFie op en rende naar een kleine schuur aan de rechter van de weg (kijkend naar het dorp). En mijn vader, volgde net als twee andere van zijn sectie, zonder na te denken. De rest van het peloton zocht zijn toevlucht in een schuur aan de linkerkant van de weg.

Toen vader achter de schuur aankwam, kreeg hij te horen dat MacFie door kogels in zijn keel was geraakt. Het was vreselijk om hem te zien stikken en niet in staat om te ademen. Ze konden niets voor hem doen en hij stierf spoedig aan zijn verwondingen. Mijn vader zal het nooit vergeten dat de acties van MacFie op deze dag zijn leven hebben gered. Als hij in de sloot was gebleven , zou hij zeker zijn gedood.

Goede Vrijdag 30 maart 1945

De 14 jarige evacué Bert Greep uit Amsterdam, die tijdelijk op de boerderij van de familie Maatman / Colenbrander in buurtschap De Milt woonde om aan te sterkten, schrijft in zijn dagboek het volgende :

"Het granaatvuur werd zo hevig , dat we ons alleen in de kelder veilig voelden.

Om ongeveer 13.00 uur zagen we een aantal boerderijen in brand staan. De hele nacht hebben we in de kelder gezeten en geslapen. Bij het ochtendgloren , om 5.30 uur kwamen de soldaten van het Canadese Rode Kruis de gewonden ophalen. Of ze het er levend afgebracht hebben vraag ik mij af. We konden toen naar buiten op deze paaszaterdag. Buiten lag bij het washok een gesneuvelde Canadees. Hij was in zijn borst geraakt en naast hem lag een leeg aantekenboekje en een potlood.

En in de schuur ontdekte ik ook een dode Canadees in een plas bloed. Aan het bloedspoor zag ik dat hij aan de zijkant van de schuur was geraakt.De Duitsers hadden ook schuin voor onze boerderij een mitrailleurnest gegraven.Gewond aan zijn keel en nek was hij nog de schuur ingelopen en daar achterover gevallen met zijn geweer nog in zijn handen.

Deze twee gesneuvelde Canadese soldaten waren met zekerheid te zeggen John Graham MacFie en de soldaat met het aantekenboekje moet Charles Joseph Younes zijn geweest.