Mario Ruaben wordt geboren op 17 maart 1912 in Lethbridge, Alberta, in Canada.
Als zoon van Silvio en Uria Romana Ruaben; beide ouders zijn van Italiaanse afkomst. Vader is van beroep mijnwerker en moeder huisvrouw. Mario is de oudste van drie kinderen. Hij heeft een broer Ittalo Joseph en een zus Isabella Mennegoza, zij is al getrouwd. Zijn ouders gaan in 1920 uit elkaar.

Mario is een gezonde, stevig gebouwde, energievolle en enthousiaste man van 31 jaar met bruine ogen en zwart haar. Hij is 1. 73 m lang en weegt 76 kg. In 1930 heeft hij longontsteking gehad en in 1940 heeft hij een rib gebroken.

Hij kan een goede soldaat worden als ze hem geïnteresseerd kunnen houden tijdens zijn opleiding. Ook kan hij haast niet wachten om in actie te komen, maar is wel teleurgesteld dat het nog lang kan duren voordat hij aan zijn Advanced Training mag beginnen. De kans bestaat dat hij soms wat problemen heeft om orders op te volgen. Mario is een goede
kandidaat voor het Canadian Armoured Corps als chauffeur/monteur.

Als onderdeel van de Canadian Armoured Corps Reinforcement Unit, scheept Mario zich in voor England. Hij vertrekt op 26 juni en komt daar aan op 3 juli 1944. De volgende dag moet hij zich alweer melden als Driver Mechanic op zijn basis in de buurt van de kust. In Engeland haalt hij zijn papieren voor Qualified Driver Tank Class III en Qualified Driver
Mechanic Tank Group C. Op 22 november wordt hij geplaatst bij het Canadian Armoured Corps C Squadron. Hij krijgt daar ook les in het bedienen van het geweer, Brengun, pistool, Piat, Stengun en in het gooien van handgranaten.


Mario wordt op 25 november 1944 ingescheept voor West-Europa en komt daar aan op 26 november. Daar wordt hij geplaatst in het C Squadron van het Canadian Armoured Corps. Als het regiment in de buurt van Nijmegen aan een welverdiende rust bezig is, komt Mario daar aan om het regiment te versterken.

Op 22 februari wordt Mario weer teruggeplaatst bij het C Squadron van het 10th Canadian Armoured Regiment, The Fort Garry Horse. Het regiment is dan al betrokken bij de operatie Veritable, het terugdringen van de vijand over de Rijn. Het C Squadron neemt dan deel aan de slag om het Hochwald, in de buurt van Uedem. Dit is een krachtige Duitse verdediging in het bos, bestaande uit metersdiepe versperring van prikkeldraad, ongeveer 1700 vuurmonden waaronder de demoraliserende Nebelwerfer, twaalf stuks batterijen van het 88mm Flak kanon en natuurlijk een ijzersterke antitankverdediging.

De volgende dag komen de Canadese troepen daar als versterking aan en trekken ze op tegen de overgebleven Duitsers. Het dorp Megchelen wordt bijna met de grond gelijk gemaakt. Het Franse/Canadese bataljon van Les Fusiliers Mont-Royal krijgt 30 maart 1945 de opdracht om Gendringen aan te vallen en ze worden daar ondersteund door twee groepen Sherman tanks van het C Squadron van de Garry’s. Ze vertrekken vanaf boerderij Eikelboom, aan de weg naar Wieken, om 11.00 uur in de morgen. Tegen het eind van de middag begint de vijand langzaam te bezwijken en trekken de Duitsers zich langzaam terug. Bij één van de Sherman tanks van de Garry’s geeft zelfs een groep vijanden, bestaand uit twintig man, zich over aan de tankbemanning. Aan de linkerkant van het dorp kunnen de tanks weinig ondernemen door de modderige ondergrond. Hierdoor gaat een deel van het regiment in bivak in de buurt van Megchelen. De Garry’s worden in de avond opgeroepen voor ondersteuning, maar worden niet ingezet. ‘s Nachts rond 01.00 uur gaan ze met het South Saskatchewan Regiment op weg richting Etten.

Diezelfde dag in de morgen neemt het C Squadron van het Fort Garry Horse deel aan de bevrijding van Ulft samen met het Les Fusiliers Mont-Royal bataljon. Ze nemen Ulft in met weinig weerstand van de vijand. Ze treffen daar de brug over de Oude IJssel opgeblazen aan. En de volgende dag, nadat er een Baileybrug is gebouwd, trekken ze verder richting Etten. Het South Saskatchewan Regiment glipte om 01.00 uur in alle stilte tussen Ulft en Veldhunten door naar Etten. Ze hadden aanvankelijk enkel hinder van vijandelijk granaatvuur en landmijnen. Naarmate het lichter werd nam de tegenstand toe, bij Etten werd nog flink gevochten.

Getuigen Hein van Aken schrijft het volgende:

Op paaszaterdag omstreeks 7 uur, keek ik boven uit het raam en zag tot m,n verbazing dat bij het huis van Alofs nr4 en Kaalberg nr5 een aantal tanks stonden met in de buurt veel soldaten.

Bij de aanval op Etten werd het South Saskatchewan Regiment ondersteund door twee troepen van het Fort Garry Horse waarbij ze posities innamen bij de steenfabriek in Ijsselhunten. Eén Sherman liep vast toen deze Etten binnenreed en werd door de
bemanning in de steek gelaten.

Het dorp lag nog steeds onder observatie van het door de vijand bezette Terborg aan de overkant van de Oude IJssel. De Saskatchewans hadden drie doden verloren vijftien gewonden bij de aanval. Een soldaat van 'C' Sqn van het Fort Garry Horse, Trooper Mario Ruaben raakte die dag gewond; hij bezweek aan zijn verwondingen op 2 april 1945.

Mario Ruaben wordt eerst op de tijdelijke begraafplaats in Bedburg-Hau, Duitsland, begraven. Later wordt hij herbegraven op de Canadese Oorlogsbegraafplaats in Groesbeek.