Bartus Brouwer is 21 februari 1913 geboren in Apeldoorn.

Hij was werkzaam als Glazenwasscher, samen met zijn broers en vader.

Bartus Brouwer zit in het midden op de kar.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt Bartus, net zoals vele andere Nederlandse mannen opgeroepen om te gaan werken in Duitsland. Zo komt hij eind 1943 in Essen terecht, waar hij intensief briefcontact onderhoud met zijn vrouw. Ergens in de tweede helft van 1944 keert hij weer terug naar haar in Apeldoorn, om vervolgens bij de grote razzia van 2 december 1944 gedwongen weer richting Duitsland te vertrekken.

Alle opgeroepen mannen werden bijeengebracht op het Marktplein. Daar worden ze in groepen verdeeld en ongeveer 4500 man wordt naar het station gebracht en in twee treinen gestuwd. De treinen worden zwaar bewaakt door Duitse militairen, waardoor er geen mogelijkheid is om te ontsnappen.

De reis verliep erg langzaam en er moest vaak gestopt worden onderweg. Zo ook in Bocholt. Vanwege dreigend gevaar vanuit de lucht moest de machinist daar wachten bij het plaatselijke station. Na enige tijd wachten besloot de machinist het erop te wagen en reed richting het plaatsje Werth. De trein had slechts 200 meter gereden toen er weer vliegtuigen boven de trein cirkelden.

Enkele minuten later vielen drie geallieerden vliegtuigen aan en werd de trein beschoten door geallieerden bommenwerpers, die dachten dat ze een militair transport vol wapens en munitie onklaar hadden gemaakt. Het ging hier dus om een vergissing.

De deuren van de personencoupes en veewagons waren van buitenaf afgesloten. De locomotief en de eerste twee personencoupes daar direct achter werden volop geraakt.
Er vielen direct 20 doden, waaronder ook Bartus Brouwer. Hij is dan 31 jaar oud.

Op 26 juni 2006 is Bartus Brouwer op het ereveld van de Oorlogsgravenstichting in Loenen begraven.