In Beverwijk woonde een zekere H.van den Bergh, die een fanatiek contoleur van persoonsbewijzen in treinen moet zijn geweest en reizigers van wie de papieren niet in orde waren of verdacht leken liet oppakken. Het verzet was van mening, dat ter voorkoming van nog meer slachtoffers voornoemde persoon diende te worden gedood. Dat gebeurde door Jan Bonekamp, de vriend in het verzet van Hannie Schaft. SS Obergruppenführer Hanns Rauter en Willy Lages, chef van de SD in Amsterdam, waren van mening dat terreur met terreur moest worden vergolden. Met dit doel werd de Silbertanne-organisatie ingeschakeld, bestaande uit Nederlandse SS’ers (veelal in politiedienst en oostfrontveteranen). Op 1 december 1943 zijn de directeur G. Paauw en boekhouder L. B. Verdoorn van het arbeidsbureau te Beverwijk op de Zeeweg door een ondergeschikte medewerker van de arbeidsbeurs neergeschoten. Allebei waren ze woonachtig in Heemstede, Paauw in Jozef Israëlsplein 17, tijdens de oorlog Reydonplein genoemd, en Leendert Bastiaan Verdoorn op het adres Rijnstraat 3. Eerstgenoemde raakte gewond en overleefde de moordaanslag, terwijl L. B. Verdoorn drie dagen later overleed aan zijn verwondingen in het Rode Kruis-ziekenhuis. Het stoffelijk overschot is op 8 december 1943 onder grote belangstelling ter aarde besteld op de Algemene Begraafplaats aan de Kleverweg te Haarlem. De dader, een SS’er en lid van het beruchte Feldmeyer-kommando, bekende na de bevrijding nog diverse andere moorden en is in 1949 door de rechtbank ter dood veroordeeld. Dat werd omgezet in levenslang en in 1952 is hij na een ontsnapping uit de koepelgevangenis te Breda naar West-Duitsland gevlucht, in welk land hij van alle rechtsvervolging werd ontslagen. Sluiten