Michaël Nuijens is geboren op 2 juni 1918 te Nederweert. Hij was een zoon van Cornelis Hubertus Nuijens (geboren 8 januari 1887, overleden 23 oktober 1968) die op 23 juni 1909 te Den Bosch trouwde met Johanna Maria van Collenburg (geboren 13 januari 1889, overleden ?). Michaël trouwde op 24 december 1938 te Venlo met Johanna Petronella Verheijen (overleden 18 juni 1994).

Als soldaat bij 17 Regiment Infanterie had Michaël Nuijens zich op 13-7-1943 moeten melden in de Waterlookazerne te Amersfoort. Hij heeft zich op dat moment niet gemeld en is vermoedelijk ondergedoken.

Op 11 oktober 1943 is hij echter te Venlo gearresteerd, zat vervolgens enige tijd gevangen in Amersfoort en werd daarna overgebracht naar Duitsland.

Op 8-11-1943 werd hij in het krijgsgevangenenkamp Stalag IV-b Mühlberg geregistreerd als krijgsgevangene nummer 98550.

Op 9-12-1943 werd hij in een transport van tenminste 12 Nederlanders overgebracht naar een Arbeitskommando te Dresden, dat ressorteerde onder Stalag IV-a Hohnstein (Nationaal Archief collectie krijgsgevangenen 2.13.98 inv. 20 melding 4387). Mogelijk werd hij in Dresden tewerkgesteld in een Lazarett. Meerdere medegevangenen uit dit transport zouden bij hun repatriëring aangeven dat zij in een Lazarett in Dresden hebben gewerkt.

Ergens in augustus 1944 (dus ruim voordat het bombardement op Dresden plaatsvond) wist hij te Dresden te ontsnappen en terug te keren in het zuidelijke deel van Nederland. Daar sloot hij zich vrijwillig aan bij de mijnopruimers, hetgeen hem op 11-5-1945 in Blerick het leven kostte toen een mijn explodeerde.

Bron: Nationaal Archief collectie krijgsgevangenen 2.13.98 en personeelsdossiers 1001