Op woensdag 4 mei 2011 is Piershil weer bezocht door leden van het 600 squadron City of London. Op de begraafplaats werd daar een krans gelegd bij het graf van Robert Echlin. Voorafgaand aan deze plechtigheid werden er enkele woorden gesproken, zelfs in het Nederlands door deze Engelse delegatie. (vrijwel jaarlijks wordt het graf van Echlin door dit squadron bezocht; dit knipsel gaat over het bezoek uit 2011, de foto is gemaakt in de Voorstraat van Piershil) Sluiten

Op vrijdag 10 mei 1940, rond half zeven in de ochtend, viel het vliegveld Waalhaven bij Rotterdam stevig in Duitse handen. De Nederlandse legerleiding nam daarom contact op met Londen met het verzoek het vliegveld Waalhaven aan te laten vallen door de Royal Air Force. Het hoofdkwartier van de Royal Air Force belastte B Flight van het 600 ‘City of London’ Squadron met de aanval. De B-flight had kort daarvoor, om 11:00, de Readiness Alert van A-flight overgenomen.Het RAF 600 Squadron had haar thuisbasis op RAF Manston, gelegen in het graafschap Kent en was uitgerust met de tweemotorige Bristol Blenheim 1F. Oorspronkelijk waren dit lichte bommenwerpers doch werden omgebouwd tot lange afstandsjagers en daarvoor uitgerust met zes .303 machinegeweren. Qua snelheid, bewapening en wendbaarheid waren deze vliegtuigen echter geenszins opgewassen tegen de moderne Duitse Messerschmitt jachtvliegtuigen.Squadron Leader Wells besloot de aanval zelf te leiden ondanks dat hij wist dat de Flight weinig kans maakte terug te keren van de aanval. Daarom besloot hij alle navigators op de basis te laten, behalve zijn eigen navigator. Deze moest alle vliegtuigen van B-flight naar de juiste plek navigeren. Er zou in twee secties van elk drie vliegtuigen op het vliegveld Waalhaven worden aangevlogen.Eén van de zes Blenheim Mk.1 jagers, was voorzien van het serienummer L1401 en code BQ-K. Dit vliegtuig werd bemand door Flying Officer (1e Luitenant.) Hugh C. Rowe (piloot) en boordschutter Pilot Officer (2e Luitenant) Robert W. H. “Bob” Echlin, die afkomstig was uit Canada. Wat de reden was waarom dit jachtvliegtuig werd bemand door twee officieren is onbekend.Om 09.50 uur (10.30 uur GMT, volgens het Operations Record Book, waarin mogelijk abusievelijk geen rekening was gehouden met het uur tijdverschil door de zomertijd) steeg de B-Flight op voor de ca. één uur durende vlucht naar Waalhaven, Rotterdam.Aan Duitse zijde was er sprake van superioriteit in de lucht boven Rotterdam. Patrouillerend boven het havengebied van Rotterdam ontdekten deze Luftwaffe vliegers onder zich de naderende Blenheims. Rond 12.45-13.00 uur (lokale NL tijd) dook het 3./ZG1 met hun Messerschmitt Bf-110’s neer op de (nog) niets vermoedende Britten. Vervolgens werden in enkele minuten vijf van de zes Britse Blenheims neergeschoten.De langzamere Blenheim van Hugh Rowe en Bob Echlin wordt daarbij achtervolgd door een snellere Messerschmitt Bf-110, die enkele keren met duizelingwekkende snelheid over het dorp Piershil scheert. Boordschutter Echlin probeert wat hij kan om de Duitser van zich af te houden maar plotseling zwijgt zijn wapen. Hij lijkt getroffen te zijn en niet veel later stort het brandende vliegtuig neer bij de Oud-Piershilseweg. Met een oorverdovende knal komt het vliegtuig terecht in een aardappelveld waar het vliegtuig verder uitbrandt.De zwaar gewonde piloot, Hugh Rowe, wordt uit het brandende vliegtuig bevrijdt door Soldaat Bram Douw en de eveneens gearriveerde Klaas van Bergeijk die de riemen van de piloot lossnijdt. Samen slagen zij er in om hem uit het vliegtuig te krijgen. Hugh Rowe wordt zwaar verbrand op een noodbrancard (een hek) afgevoerd naar Oud-Beijerland.Door alle consternatie vergeten ze de koepel in het midden van het vliegtuig waarin zich de boordschutter bevindt. De vermoedelijk al gestorven Echlin verbrandt in het vliegtuig.De volgende dag, 11 mei 1940, wordt de 37-jarige Canadees met militaire eer begraven in Piershil. Zijn maat, Hugh Rowe, brengt de rest van de oorlog in krijgsgevangenschap door. Sluiten

Bob Echlin werd geboren op 14 december 1902 te Carlton/Ottawa, Ontario in Canada. Hij was de zoon van de 39 jarige Edmund Burke Echlin en de 35 jarige Margaret Flora McCormack. In 1910 won Bob de Zondagsschool onder-scheiding door het meest aanwezig te zijn in de kleuterklas. Het gezin woonde in St. Elgin Street in Ottawa waar zijn vader (huis)arts was. Als een sportieve jonge man speelde Bob voetbal bij het Rideau team in de stedelijke junior’s Leage.Op 1 mei 1934 trad Bob in dienst als politieman van de Royal Canadian Mounted Police (RCMP). Hij werd gestationeerd bij de “Depot” Division in Regina, Saskatchewan. Elf maanden later, op 1 april 1935 nam hij ontslag bij de Royal Canadian Mounted Police en verhuisde kort daarna in 1936 naar Engeland.Inmiddels getrouwd met Joan Richardson en vader van een jonge zoon, trad hij na het uitbreken van de oorlog in december 1939 in dienst bij de Vrijwillige Reserve van de RAF (RAFVR). Na een korte opleiding werd hij geplaatst op de vliegbasis RAF Manston in Kent waarbij hij werd bevorderd in de officiersrang van Pilot Officer (2e Luitenant).In de ochtend van 10 mei 1940 werd Bob (als officier) ingedeeld als boordschutter van een Bristol Blenheim 1F bij de B-Flight van het RAF No. 600 Squadron “City of London” voor een missie naar Nederland. Wat de reden is dat Bob als officier werd ingedeeld is vooralsnog onbekend.Van deze missie naar Nederland zou hij niet meer terugkomen. Hij sneuvelde tijdens de aanval op het zojuist door het Duitse leger veroverde Nederlandse vliegveld Waalhaven in de lucht boven Piershil, gelegen op het Zuid-Hollandse eiland Voorne-Putten waar hij tot op heden rust. Bob werd 37 jaar. Sluiten