Kort na één uur in de nacht van 21 op 22 mei1944 stortte de Britse Avro Lancaster Mk III bommenwerper met serienummer JB672 neer in de buurt van Kilder. Het toestel van 630 Squadron was op 21 mei om 22.51 met een gecombineerd Brits-Canadese bemanning opgestegen van de RAF-vliegbasis East Kirkby bij Spilsby in Lincolnshire voor een bombardementsvlucht op Duisburg (D). Samen met nog vier Lancasters van 630 Squadron maakte het deel uit van een luchtvloot van 534 bommenwerpers (512 Lancasters en 22 Mosquitos). Bij terugkeer bleken 29 Lancaster verloren te zijn gegaan, waaronder JB672.

Al op de heenweg was er veel activiteit van Duitse nachtjagers en luchtafweergeschut. Dit werd JB672 fataal toen het om 00.58 in de buurt van Deventer werd aangeschoten door een Duitse Messerschmitt Me 110. Deze nachtjager werd gevlogen door de Gruppenkommandeur van de 3e Gruppe van Nachtjagdgeschwader 1 op de vliegbasis Leeuwarden; Hauptmann Martin Drewes. Deze nacht schoot hij binnen 74 minuten maar liefst vijf Lancaster bommenwerpers neer. De Lancaster bij Kilder was zijn 47e “overwinning”.

Toen JB672 bij Deventer werd aangeschoten, vloog het op een hoogte van 5500 meter. De linker vleugel van het toestel werd vanonderaf van een afstand van zestig meter in brand geschoten door de schräge kanonnen van de Messerschmitt van Hauptmann Drewes. Het toestel raakte pas bij Kilder de grond. Kort voor het neerstorten heeft de bemanning nog (een deel) van de lading van 96 dertig-ponder en 1500 vier-ponder brandbommen kunnen afwerpen. Een zware 4000-ponder bom (blockbuster of cookie) die nog aan boord was, explodeerde op de grond in het vliegtuig en sloeg een krater van twintig meter doorsnee.

Het toestel kwam neer aan de Wehlseweg in Kilder, tussen de boerderijen Passegoed van Willem Bulsink en Galgengoed van Piet von der Linden. Galgengoed ging daarbij in vlammen op en ook Passegoed werd geheel verwoest. Gelukkig vielen er geen slachtoffers onder de bewoners.
Delen van het brandende toestel en brandbommen vielen op het dubbele woonhuis bewoond door J. J. Th. Koster en Th. Baars (C-111). Dit huis brandde tot de grond toe af, en Baars heeft zijn zoons Henk en Jan te nauwer nood uit de vlammen kunnen redden. Ook liepen de woningen van G. J. Koster (C-110), H. J. ten Haaf (C-108), de weduwe J. Koster (C-87), B. J. Reinders (C-85), de weduwe B. Koster (C-116) en G. P. H. Koster (C-109), veel schade op. Dit is de omgeving van de huidige Martinuslaan in Wehl. Ook hier vielen onder de bewoners geen slachtoffers.

Alle zeven bemanningsleden, drie Britten en vier Canadezen kwamen om het leven. Zij werden met hulp van vrijwilligers uit de omgeving geborgen. Een van hen was Gerard Neijenhuis. In de omgeving van de boerderijen Passegoed en Galgengoed werden de lichamen van twee dode vliegers gevonden. Een derde werd gevonden op de zolder van Passegoed. Drie anderen werden gevonden op het aangrenzende grondgebied van de toenmalige gemeente Wehl. Er konden aldus maar zes lichamen geborgen worden, die door de Duitsers op 23 mei 1944 zonder militaire eer werden begraven op het kerkhof in Kilder.

Dit waren:
Pilot officer W. Baxter (Canadees, bommenrichter)
Flight sergeant R. Coates (Engelsman, navigator)
Sergeant K. Dickinson (Engelsman, boordwerktuigkundige)
Pilot officer V.A. Goodwin (Canadees, rugkoepelschutter)
Flying officer H.W. Smith (Canadees, piloot)
Pilot officer L. Spensley (Canadees, staartschutter)

Het zevende bemanningslid is nooit gevonden:
Sergeant R.V. Lawrence (Engelsman, radiotelegrafist)

Ter nagedachtenis ook aan:

Sergeant R.V. Lawrence.

Die ook met de rest van de bemanning neergestort is, met het neergestortte vliegtuig Lancaster JB672 op 22 mei 1944. En nooit terug gevonden meer is, na het vliegtuig ongeluk.

Pilot officer Vernon Alfred Goodwin was de rugkoepelschutter van Lancaster JB672, die op 22 mei 1944 neerstortte in Kilder.

Hij werd geboren op 12 maart 1925 in Edmonton in de Canadese provincie Alberta. Zijn ouders waren immigranten uit Engeland. Zijn vader Alfred Goodwin was afkomstig uit het graafschap Cheshire, en zijn moeder Jane Yarwood kwam uit Bury bij Manchester. Zij trouwden op 28 november 1918 in Bury en emigreerden later naar Canada.

Van 1931 tot 1936 zat Goodwin op de Queen Alexandra lagere school in Edmonton en daarna tot 1940 op de King Edward high school. Hockey en baseball waren zijn favoriete sporten. Van 1940 tot 1941 volgde hij een cursus fotografie in de Blythe Studio. In 1941 werkte hij als metaalbewerker bij Aircraft Repair Ltd., Edmonton. Omdat hij daar te weinig verdiende verliet hij in 1942 het bedrijf om tot oktober te gaan werken als chauffeur bij Page Cleaners in Edmonton.

In dienst bij de RCAF
Op 26 oktober 1942 nam Goodwin dienst bij de Royal Canadian Air Force (RCAF). Niet alle details over zijn loopbaan zijn bekend, maar hij kreeg zijn militaire basisopleiding bij No. 3 Manning Depot in Edmonton. Vervolgens bezocht hij No. 1 Wireless School in Montreal, Québec, en daarna No. 9 Bombing and Gunnery School in Mont-Joli, eveneens in Québec. Hieruit blijkt dat hij behalve als boordschutter ook als radiotelegrafist inzetbaar was.
Uiteindelijk kwam hij in augustus 1943 terecht in Halifax, Nova Scotia, in afwachting van vertrek naar Engeland. De afvaart was op 1 september. Enige tijd na aankomst in Engeland kwam hij bij 16 Operational Training Unit (16 OTU) in Upper Heyford, Oxfordshire, waar vliegtuigbemanningen werden gevormd. Daarna werd hij bij 1654 Conversion Unit (1654 CU) in Wigsley, Nottinghamshire, vertrouwd gemaakt met de Avro Lancaster. Op 3 mei 1944 werd hij ingedeeld bij 630 Squadron op de vliegbasis East Kirkby bij Spilsby in Lincolnshire.

Het lot van Vernon Alfred Goodwin
Nog geen drie weken later, op 22 mei 1944, sneuvelde Goodwin bij Kilder toen zijn bommenwerper Lancaster JB672 daar neerstortte. Hij had nog maar drie operationele vlucht gemaakten. De eerste was op 11 mei, maar het is (nog) niet bekend met welke Lancaster (in elk geval niet met JB672). Daarna volgden twee vluchten met JB672; op 19 en 21 mei.

Hij ligt nu als Commonwealth War Dead begraven in Graf 6 op het kerkhof van Kilder. Op 4 december 1946 is Goodwins graf door officieren van de RAF geopend met het doel zijn identiteit te bevestigen. Vier van de vijf overige graven van de bemanningsleden van Lancaster JB672 werden op die dag eveneens geopend. Het graf van piloot Smith was al op 17 oktober 1946 geopend. In alle gevallen werd de identiteit bevestigd op grond van kentekens in de kleding.

De reden voor de grafopening is onbekend, maar kan zijn dat er onduidelijkheid bestond over de grafnummering.

Het heeft nog tot 1948 geduurd voor hij officieel dood werd verklaard. Hieraan ging een langdurig proces vooraf dat waarschijnlijk net zo is verlopen als bij de bommenrichter van zijn vliegtuig, William Baxter.

In mei 1968 hebben de ouders van Goodwin zijn graf in Kilder bezocht.

De Captain Goodwinstraat in Kilder is naar hem genoemd. In 1972 is deze naam vastgesteld door de Gemeente Bergh. Waarschijnlijk is dit besluit ingegeven door het bezoek van Goodwins ouders in 1968. Hij was echter niet de "captain" (gezagvoerder) van het toestel maar de rugkoepelschutter.Zijn naam staat op de plaquette bij het Canadese kanon op de Bleek in 's-Heerenberg.

Verder staat zijn naam vermeld in het Second World War Book of Remembrance. Dit gedenkboek, met de namen van meer dan 44.000 Canadese militairen die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen, ligt in de Peace Tower van het Canadese parlementsgebouw in Ottawa