Pieter de Bruin wordt op 1 februari 1914 geboren op een boerderij te Gouderak. Als de mobilisatie in 1939 wordt afgekondigd wordt ook Pieter opgeroepen. Als ons land op 10 mei 1940 door de Duitsers wordt aangevallen, maakt Pieter deel uit van het 3e Regiment Infanterie (3RI). Hij is met zijn onderdeel gelegerd in het Brabantse Mill als onderdeel van de Peel-Raamstelling. Hier komen de Duitsers ons land binnen met een pantsertrein, waarin Duitsers zitten, verkleed als Nederlandse soldaten. Bij het terugrijden van de trein worden de Nederlanders in de rug aangevallen. Pieter raakt hierbij gewond. Hij wordt gevangengenomen en als krijgsgevangene afgevoerd naar een Feldlazaret (veldhospitaal) in de buurt van Hamb Kreis Geldern, net over de grens bij Venlo. Hier overlijdt hij op 22 mei. Zijn moeder, die dan al weduwe is, verliest nu ook haar enige kind. Pieter wordt op 25 mei 1940 met militaire eer begaven op het kerkhof Kapellen bij Geldern. op zaterdagmiddag 24 augustus 1940 vindt de herbegrafenis plaats te Gouderak. Zijn strijdmakkers, inmiddels gedemobiliseerd, dragen hem vanuit de Nederlandse Hervormde Kerk ten grave op de Algemene Begraafplaats te Gouderak. Spreker is dhr. G. de Pater, godsdienstonderwijzer te Haastrecht. Namens de familie spreekt dhr. Smalberg een dankwoord uit. Sluiten