Flight Lieutenant John Davis (Jack) Lunn werd geboren op 23 mei 1921 in Alexandra, Zuidereiland, Nieuw Zeeland. Hij groeide op als oudste kind van het gezin van John en Joan Lunn en hun zes kinderen. Binnen het gezin was veel respect voor hem. De andere kinderen in het gezin keken erg tegen hem op. Hij volgde een opleiding op de High Street School in Dunedin en op de Alexandra District High School. Na zijn scholing ging hij in 1937 werken bij de National Bank of New Zealand.Jack was een actieve jongen met veel hobby’s. Zo was hij een actief lid van de lokale Alexandra Swimming Club en Alexandra Football Club. Ook was hij assistent Scout Master bij de Alexandra Scout Troop. Verder had hij veel interesse en succes tijdens wedstrijden van de Alexandra Defence and Miniature Rifle Clubs.In 1941 nam hij vrijwillig dienst bij de Royal New Zealand Air Force (RNZAF). Na een basistraining in Nieuw-Zeeland werd hij overgeplaatst naar Canada waar hij verder werd opgeleid als gevechtspiloot. Nadat hij een periode had gevlogen bij het 195 Squadron, werd hij overgeplaatst naar het 257 Squadron.Na D-Day werd het squadron vanuit Engeland overgeplaatst naar Frankrijk, waar vanaf diverse vliegvelden werd gevlogen. Op 2 oktober 1944 werd het squadron overgeplaatst naar het vliegveld B.70 bij Deurne/Antwerpen, wat kort daarvoor nog werd gebruikt door de Luftwaffe.Jack Lunn is geliefd onder zijn squadron collega’s. Hij kan goed tekenen en maakt karikaturen van zijn collega’s op de muren van de bar genaamd de “ Burma Inn “. Deze bar wordt op 24 oktober geopend door de commandant van de 146 wing waaronder het 257 squadron valt enkele uren nadat het vliegveld werd geraakt door een V-2 raket waarbij 7 mensen omkomen en 12 gewond raken. Sluiten

Op 24 januari 1945, omstreeks 15:00 uur, steeg Jack Lunn op van de vliegbasis B.70 te Deurne in Belgie. Hij vloog in een jachtbommenwerper van het type Hawker Typhoon 1b, serial PD464 en voorzien van de code FM-V.Samen met zeven andere jachtbommenwerpers die voor de aanval ingedeeld waren, behoorde hij tot het RAF 257 “Burma” Squadron van de 146e Wing. Doel was het bombarderen van de spoorbrug bij Heerjansdam, net ten zuiden van Rotterdam. Hiervoor waren de jachtbommenwerpers uitgerust met een tweetal bommen van elk 1000 lb onder de vleugels.Vanwege de laaghangende bewolking besloot de formatieleider uit te wijken naar de alternatieve doelen. Hiervoor splitste de formatie zich op in een rode en een blauwe sectie. Jack Lunn vloog in de rode sectie en viel bij Woerden twee spoorwegbruggen aan. Vervolgens hergroepeerden beide secties zich weer ten zuiden van Utrecht waarna zij koers zetten naar hun thuisbasis in België.Boven het Nederlandse dorp Heukelum, ontplofte plots, zonder enige aanleiding, de jachtbommenwerper van Jack Lunn die hierdoor op slag wordt gedood. Kennelijk werd het vliegtuig van Jack Lunn geraakt door het Duitse luchtafweer-geschut dat bij het radarstation “Gorilla” nabij Schoonrewoerd stond opgesteld. De jachtbommenwerper van Jack Lunn valt in stukken naar beneden. De staart en de vleugels vallen rechts van de dijk terwijl de neussectie links van de dijk valt en in een rietput terechtkomt. Hierdoor ontstaat een krater die meteen volloopt met water.Enige tijd later gaan een aantal jongens kijken bij de plek waar het voorste gedeelte neerkwam waar alleen een met water gevulde krater te zien was. Toen er met een polsstok in het water werd geroerd kwam het bovenlichaam van Jack Lunn bovendrijven. Zijn torso werd geborgen en met een bakfiets naar Vuren vervoerd waar hij op de Oude begraafplaats werd begraven. Hij sneuvelde slechte enkele maanden voor hij zou afzwaaien en terug zou keren naar Nieuw-Zeeland.Door de Stichting “Eerbetoon Geallieerde Vliegers Lingewaal (EGVL)” werd enige tijd geleden de exacte locatie vastgesteld waar de neussectie zich de grond in had geboord. Op verzoek van de nabestaanden van Jack Lunn werd toestemming gevraagd aan de grondeigenaar de overige resten van het stoffelijk overschot en het vliegtuig te bergen. Tot op heden weigert de grondeigenaar echter hiervoor toestemming te geven. Sluiten