Sjeng Huys uit Tegelen schreef een aantal brieven aan zijn broer Har over zijn belevenissen in Duitsland in het kader van de Arbeitseinsatz. Zij werden 8-10-1944 opgepakt in de buurt van Maasbree bij de kerkrazia's op de westelijke maasoever in Noord-Limburg. Ook Jan Brummans is 8-10-1944 opgepakt bij de kerkrazia's. Hij staat op blz.279 vermeld bij de opgepakte mannen uit Beringe in het boek van Cammaert uit 1996 "Sporen die bleven". Ook in de brieven van het NA staat dit. Sjeng komt te werken bij de suikerfabrieken in Gross-Mahner bij Braunschweig. Een aantal dwangarbeiders, waaronder Sjeng Huys, werden doorgestuurd naar Polen, naar Starachowice, dat ligt tussen Krakau en Warschau. Waarschijnlijk heeft Jan Brummans hetzelfde traject afgelegd.
Sjeng Huys schrijft in een van zijn brieven: Het was de 5de januari 1945, toen wij zware ijzeren ramen met een lier in de wagons moesten laden. Wanneer er wagons kwamen moesten wij werken als een paard, hadden we geen ogenblik rust en werden wij behandeld als slaven. In de kortst mogelijke tijd moesten de wagons geladen zijn. Voorzorgsmaatregelen werden niet genomen. Zo gebeurde het dan ook dat toen wij vier ramen in de wagon hadden staan en de vijfde erin werd gedraaid en deze even tegen de in de wagon staande ramen tikte, deze overkwamen, waarbij een jongen uit Helden een zekere Jan Brummans, bekneld raakt tussen de zijwand van de wagon en de ramen. Hij gilde verschrikkelijk. Met alle macht en met een breekijzer hebben we hem kunnen bevrijden. Het onderlijf was geheel ingedrukt. Met vier vrienden van hem en ik hebben we hem op een draagbaar naar het ziekenhuis vervoerd. Onderweg snikte hij droevig en zei: ‘Ik wou dat mijn vader en moeder nu even bij mij zijn. Ik ben zo ver van huis.’ Hij hield mijn hand stevig vast. Ik voelde dat hij zijn laatste woorden aan mij wou uitspreken. Hij vervolgde: ‘Ik vind het zo erg voor vader en moeder. Verleden jaar is reeds een broer van mij verongelukt en nu ik.’ Hij snikte droevig. Ik voelde de eenzaamheid van deze jongen. Hij moest afscheid gaan nemen van zijn geliefde ouders, van al zijn dierbaren. Het was een aangrijpend moment. Enkele dagen later na geopereerd en voorzien te zijn van de laatste H.H. Sacramenten hebben wij hem begraven in de koude Poolse aarde.