Adrianus Cornelis Konings

Ad (Adriaan) Konings, geboren op woensdag 16 augustus 1916 ‘s morgens in het huis van zijn grootvader Adrianus Tuijtelaars te Goirle. Zijn moeder, weduwe Johanna (Jo) Tuijtelaars, was gehuwd op 28 september 1908 met Theodorus Cornelis van Oudheusden en samen kregen zij 2 dochters in 1911 en 1914 en een zoon, Adriaan in 1916. De grootvader van Ad doet hier dan, door heet ontbreken van de vader, de aangifte van zijn geboorte.

Op de geboorteakte wordt jaren later vermeld dat sinds 14 februari 1917 zijn moeder hertrouwd is met Ludovicus (Louis) Konings en daarbij wordt Ad ge-echt. Dit wil zeggen, dat Louis bij dat huwelijk met terugwerkende kracht Ad officieel als kind erkent. Zijn achternaam, voorheen Tuijtelaars, wordt nu Konings voor zijn verdere leven. Ook al zijn dan zijn ouders op 19 januari 1928 officieel weer gescheiden, de achternaam blijft Konings.
*

Ad Konings, soldaat in het 1e Regiment van de 11e Compagnie van België, meldt zich daar op 24- jarige leeftijd voor dienst. Duitse legers zijn inmiddels tegelijkertijd Nederland en België binnengevallen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog worden in België ongeveer 50.000 Belgische militairen gevangen genomen. De Duitsers weten niet goed wat ze moeten aanvangen met deze grote groepen ontwapende militairen. De helft van de krijgsgevangenen wordt te voet, per trein of op schepen naar Duitsland overgebracht, soms na een tijdelijk verblijf in een doorgangs- of verzamelkamp. Belgische soldaten die gelegerd zijn in de omgeving van Gent worden groepsgewijs naar het Zeeuws-Vlaamse dorp Walsoorden vervoerd. Onder hen bevindt Ad zich. In Walsoorden liggen 4 rijnaken gereed waar ongeveer 6000 krijgsgevangenen worden ingescheept om in konvooi via Nederlandse wateren naar kampen in Duitsland getransporteerd te worden. De omstandigheden aan boord zijn bar slecht. De mannen zijn vermoeid van de strijd en hebben zich al enkele dagen niet kunnen wassen en/of scheren. Ze krijgen per 2 man een brood en er is nauwelijks voldoende drinkwater. Ze moeten wegens plaatsgebrek in het smerige, bedompte ruim blijven staan.
*
Explosie op "De Rhenus 127"
Tegen de avond van de 30ste mei varen de schepen op het “Hollands Diep”. Even na zeven uur s’ avonds klinkt er een luide knal. Een magnetische zeemijn splijt de kiel van de "De Rhenus 127". Deze mijn is een van de vele mijnen die in de eerste oorlogsdagen door de Duitsers in het “Hollands Diep” zijn afgeworpen. Honderden vermoeide Belgen, gekleed in dichtsluitende jassen en met loodzware schoenen aan, verdrinken onder de ogen van hun kameraden. Die zijn in shock en nauwelijks in staat om hulp te bieden. Het totaal aantal doden is ongeveer 200, het juiste aantal is en blijft onduidelijk.

Al snel zijn Duitse mariniers die het “Hollands Diep” bewaken met hun boten ter plaatse. Ook inwoners van Willemstad snellen toe. Maar ze komen te laat, tientallen soldaten verdrinken in de eerste ogenblikken van de ramp omdat ze onderdeks beklemd zijn geraakt. Door de tussenkomst van vele inwoners van Willemstad wordt een veel grotere ramp voorkomen. Op ladders, deuren en karren worden de geredde drenkelingen naar de stad gebracht en in de buitenlucht in de hoofdstraat op stro te ruste gelegd. De zwaargewonden worden binnen verzorgd. Rond middernacht arriveren ziekenwagens die de gewonden naar omliggende ziekenhuizen in Breda en Oudenbosch vervoeren. De opvarenden zonder letsel worden in de andere schepen overgezet en vervolgen hun reis richting Duitsland.

Eind augustus 1940 wordt het in 2 delen gebroken wrak van “De Rhenus 127” gelicht. Er worden nog enige zwaar verminkte lichamen geborgen. Na reparatie komt dit schip weer in de vaart onder de naam “Grebbeland”.

*Belgisch Militaire Erehof Willemstad
Ad was 24 jaar toen hij verdronk. Hij ligt begraven op de begraafplaats Willemstad bij zijn eerste begrafenis. Later in 2008, wordt hij overgebracht naar het Ere-hof van Willemstad, Noord-Brabant (NL) Dit is een Belgische Militaire Erebegraafplaats waar Ad begraven is in graf P7-2. Locatie Park Havenhoofd.