Jan Deenen werd geboren in Groeningen. Dat ligt onder Boxmeer aan de Maas. Hij was eerst gehuwd met Anna Havens. Na haar overlijden hertrouwde hij in 1935 met Grada Jans. Jan had geen kinderen. Zij woonden op de Grotestraat 49 in Vierlingsbeek en zij hadden een boerenbedrijf. Begin oktober 1944 moest er geëvacueerd worden en daarom vertrokken Jan, Grada, Mina (zus van Grada die inwoonde) en Bets (dochter broer van Grada) met de kruiwagen, beladen met kleren en etenswaren vanuit hun huis richting Maashees. Het gezelschap mocht Maashees echter niet in vanwege het gevaar dat er zou zijn (Duitsers?) en daarom sloeg met linksaf richting "De Weerd" (Buurtschap van Maashees). Gedurende 8 a 10 dagen heeft het gezelschap onderdak gevonden bij de familie Bloemen die op "De Weerd" woonde en bekenden waren. Zij overnachtten in de aardappelkelder in de schuur. De Duitsers sommeerden hun te vertrekken en langs de Maas werd er nu richting Vierlingsbeek gelopen. Waar tegenwoordig het kapelletje "op de Weerd" staat heeft men toen ongeveer 14 dagen onder de grond gezeten. Er werd een soort sloot uitgegraven en deze werd, nadat deze voldoende diep was, belegd met lange staken (stokken). Hierover heen werd een zeil getrokken dat door inwoners uit Ayen, aan de andere kant van de Maas, was aangevoerd. De bodem werd met stro bedekt en daar werd op geslapen. Door te kruipen op handen en voeten kon men in de schuilplaats komen. De vader van Bets was ondertussen met zijn vrouw en kinderen erbij gekomen. In totaal vonden hier ongeveer 150 personen hun toevlucht en de meesten waren afkomstig uit Maashees en omgeving. in deze 14 dagen werd Maashees gebombardeerd en op 15 oktober werd de kerk in Maashees opgeblazen. Door de beschietingen over de Maas werd het er te gevaarlijk. Daarom moest iedereen verder trekken. De familie Deenen en Jans kwamen via Maashees, Geijsteren, Wanssum en Meerlo in Tienray terecht. Zij vonden daar onderdak bij de familie Nabbe die in het derde huis na de kerk woonde en een schildersbedrijfje had. Achter dit huis werd een schuilkelder gebouwd omdat men bang was dat de kerk gebombardeerd zou worden. Iedereen hielp mee met de bouw. Op 31-10-1944, toen de kelder bijna klaar was, liep Jan van de schuilkelder naar het huis. Hier werd hij dodelijk getroffen, met het gereedschap nog in de hand, door een granaat. Ook een kind van de familie Nabbe werd dodelijk getroffen. De dag erop werden Jan en de dochter van de familie Nabbe door Antoon Jans en de buurman van Nabbe, in alle stilte begraven achter de kerk in Tienray. Op 17 april 1945 is Jan herbegraven op het kerkhof in Vierlingsbeek. Sluiten