Jannie was de geliefde dochter van Aart Henken en Evertje Henken Appeldoorn, en ze had 3 zusjes, die veel van haar hielden, Griet, Wil en Jansje , die jonger was dan Jannie. Jannie was een lief kind, dat heel aanhankelijk was. Ze kon vaak moeilijk uit haar woorden komen, ging ook naar spraakles. Ze was er 1 van een tweeling, maar haar zusje stierf een paar dagen na de geboorte. Jannie zat beneden in de stoel in de komer toen er een bom op het huis viel. Ze werd zwaar gewond terug gevonden en naar het noodziekenhuis in Scherpenzeel gebracht. Ze is niet eer bij kennis geweest, en na enkel dagen overleden. Ze stierf op de dag dat haar moeder begraven werd. Haar moeder was op slag dood.

Voor het gezin was het een enorm gemis. Alles kwijt, maar bovenal moeder en zusje kwijt.

Het was een Engelse bom en bedoeld voor de spoorbrug vlakbij.

Behalve haar moeder en Jannie, zijn ook nog 2 evacués om het leven gekomen.

Haar vader was in de schuur, en werd door de schuur bedolven. Hij is er gewond onderuit gekomen en is gaan zoeken naar zijn vrouw en kind.

Hij heeft het overleefd. Mijn moeder (Jansje ) zat bij de buurvrouw achterop de fiets en heeft het huis zien branden. Dit was een verschrikkelijke ervaring voor haar. Ze was 4, maar ze is er nooit overheen gekomen.

Dit heeft ook een hele grote inpact gehad op haar gezin en op ons als kinderen en kleinkinderen van Aart Henken. Het verdriet gaat nooit over. Het blijft voelbaar.

Het is fijn dat Jannie zo een plekje mag krijgen, zodat ze iet vergeten wordt. Ze was het waard om herdacht te worden.