Dinsdag 6 februari 1945. Nieuweweg Loosduinen. Op een krappe bovenetage van het huis op nummer 59A woont op dat moment de jonge tuinder Marinus van der Gaag met zijn vrouw Antonia Jacoba van Nieuwkerk en hun twaalf maanden oude zoontje Marinus. Zij hebben daar onderdak gevonden omdat hun eigenlijke woning aan de Nieuweweg 22E, die zij samen met zijn ouders op de tuinderij van de familie bewonen, op dat moment is gevorderd door de Duitse bezettingsmacht. Marinus stapt op die dag op de fiets om een boodschap te gaan doen in het dorpOp vrijwel datzelfde moment is aan de overkant van de vaart langs de Nieuweweg, nabij de toenmalige Polderlaan, een groepje Duitse soldaten bezig met wat 'Spielerei'. Zo kon het gebeuren dat een van hen met zijn dienstgeweer zomaar op wat watervogels begon te mikken. Zo kon het ook gebeuren dat de argeloze fietser op de Nieuweweg door de wat slordig afgevuurde kogels werd getroffen. Met schoten in buik en borst werd Marinus van der Gaag daarop naar het Westeinde Ziekenhuis in Den Haag overgebracht, waar hij zonder nog bij kennis te zijn gekomen twee dagen later, op 8 februari 1945, overleed. Pas dertig jaar oud. Zijn vrouw – op dat moment acht maanden zwanger van hun tweede kindje – met onmetelijk verdriet achterlatend. Op woensdag 14 februari 1945 werd hij in een familiegraf begraven op het Abdijkerkhof in Loosduinen. Later zijn ook zijn ouders daar nog bijgezet. Sluiten