In de namiddag van zaterdag 5 december 1942 komt de in 1893 gebouwde tjalk Op Hoop van Zegen van de familie Gort, geladen met suikerbieten aan in Middenmeer. Aan boord zijn Arend Gort (46), zijn vrouw Hendrikje Gort-Steen (45) en de kinderen Gerrit (15), Hendrika (11), Jan (8), Anna Hendrika (7) en Willem (6). Maandagochtend vaart de Op Hoop van Zegen af naar Halfweg bij Haarlem om te lossen. Tegen de middag komen ze bij de sluis in Kolhorn in de Wieringermeer. Er zijn veel schepen voor hen en er kunnen maar twee tegelijk worden geschut. Als het sein komt dat ze moeten verhalen, gaat het hele gezin aan dek. Er zijn geallieerde vliegtuigen in de lucht. Even later begint het schieten. De 20 millimeter kogels slaan in de lading. Moeder Gort wordt getroffen in haar hoofd en ligt dood op het achterdek. Willem krijgt een gapende wond in zijn bovenbeen. Buren leggen hem op een matras. Hij roept om zijn moeder. Als hij hoort dat die dood is, wordt hij stil en sterft daarna door bloedverlies. Sluiten