Morgen om 14.30 uur 27 september 2017 wordt na 73 jaar het monument onthuld voor de slachtoffers welke zijn gevallen en gewond zijn geraakt bij de beschieting op de Prins Hendrikkade op 27 september 1944.
Onder de gevallende was mijn opa Bouwe van Rijn.

27 september 1944
Even voor drie uur ’s middags werden er bommen afgeworpen op bunkers bij de watering door een aantal geallieerde vliegtuigen. Hierna zette een drietal Engelse jachtvliegtuigen koers richting het Prins Hendrikkanaal om dit als opportunity target te bestoken. In het kanaal lagen, zoals gewoonlijk, een aantal schepen. Deze waren het hoofddoelwit van de vliegtuigen. Bij de aanval werden minstens drie personen gedood en raakten er vele gewond. Alle slachtoffers waren burgers.

De 10 jarige Huigje van Dijk uit de te Brittenstraat 27 raakte zwaar gewond aan het onderlichaam. Op weg naar het ziekenhuis is het kind overleden. Hij was in opdracht van zijn moeder kooltjes aan het zoeken bij de gasfabriek. Zij heeft daar nog heel lang psychisch last van gehad. Het moet een heel begaafd ventje zijn geweest.

De 11 jarige Leentje en zijn 9 jarig zusje Wimpie, twee kinderen uit het gezin Zwanenburg uit de Kaninefatenstraat, werden door mitrailleurkogels geraakt toen ze ook op het kanaal bezig waren met kooltjes zoeken. Leentje raakte zeer ernstig gewond en is 2 dagen later in het ziekenhuis aan zijn verwondingen overleden. Zijn zusje was ook gewond maar heeft het overleefd. Zij kwamen uit een zeer arm en simpel gezin. De ouders kregen uit de gemeentekas f 25.30 voor de gemaakte vervoerskosten naar het ziekenhuis.

Onder grote belangstelling wordt Bouwe van Rijn begraven op het NH graf in Katwijk aan Zee.
De vijftigjarige gemeentewerkman Bouwe van Rijn uit de Torenstraat vond toen ook de dood. Hij zat op de bok van zijn paard en wagen, een vuilniswagen en werd in zijn hoofd geraakt. Zijn hersenen lagen op straat. Hij was op slag dood. De begrafeniskosten zijn door de gemeente betaald. De weduwe kreeg verder geen financiële steun want zij had nog ‘genoeg’ inkomsten. Zij had f 16.- per week aan weduwepensioen, een zoon verdiende f 12.- per week en een andere zoon die in Noorwegen voer f 25.-.

Leunis van Duijn uit de v.d.Vegtstraat , toen 17 jaar, werd uit de mast van een logger geschoten. Hij was daarin geklommen om alles goed te kunnen zien. Hij werd in zijn arm en beide benen geraakt en was zwaar gewond, hij zou uiteindelijk zijn arm moeten missen.

Gerrit Hoek uit de Jan Tooropstraat, de 27-jarige visserman en de latere schipper van de KW84 ‘de Albatros’, raakte gewond aan zijn onderbeen.

Willem Zuijderduijn, de 65 jarige binnenschipper werd in zijn knie geraakt. Hij kwam net van Leen van Duijn (Leen de Huls) vandaan waar hij een kaartje had gelegd.
Huig van Beelen is tijdens de beschieting uit de mast van een schuit gevallen en daardoor gewond geraakt.

Bram Ouwehand, toen 6 jaar oud, verschool zich onder een wagen. Het paard is toen in paniek geraakt, waarop de jongen overreden werd door de wagen.
Mevrouw A.Parlevliet, dochter van Manus Parl de kolenboer, wist zich de luchtaanval en de doden en gewonden nog allemaal goed te herinneren. Zij was toen verpleegster en was er toevallig bij toen het gebeurde. Zij heeft de kinderen op het kanaal nog bijgestaan.
Er stond een Duitse officier tegen haar te schreeuwen van: “Nach hospital, nach hospital damit!” Zij zei nog tegen hem: “Man hou je grote mond! Het is allemaal jullie schuld!”