Cornelis Hendrik Burema werd op 14 december 1923 geboren in Eelde, als derde van zes kinderen. Zijn vader was landarbeider. In de oorlogsjaren woonde het gezin in Haren aan de toenmalige Stationsweg 56, nu Middelhorsterweg 18. Cornelis werkte als tuinman en als bakkersknecht. Dat laatste beroep is bij zijn overlijden ingevuld op de overlijdensakte.

Het lijkt waarschijnlijk dat Cornelis Burema na zijn achttiende verjaardag is opgeroepen voor de arbeidsdienst: tewerkstelling in Duitsland. Cornelis is in een ziekenhuis in de Duitse havenstad Rostock overleden op 11 augustus 1944, 20 jaar jong. Waarschijnlijk werkte Cornelis in de Heinkelfabrieken en mogelijk was hij gewond geraakt bij een Amerikaans bombardement op 4 augustus 1944 en aan die verwondingen bezweken.

De ouders van Cornelis hebben pas ruim een jaar na de bevrijding duidelijkheid gekregen over het lot van hun zoon. Op 29 juli 1946 werd zijn overlijden geregistreerd op het gemeentehuis van Haren, op grond van berichten van het Rode Kruis.
Voor de familie Burema moet dit een zeer zware klap geweest zijn. In maart 1940 was de oudste zoon Harmannus Tonko Burema bij een verkeersongeluk om het leven gekomen. Nu moesten zij hun tweede zoon missen.


Het overlijden van Cornelis Burema werd in juli 1946 in Haren geregistreerd

Cornelis Burema werd aanvankelijk begraven in Rostock. De Oorlogsgravenstichting zorgde er in 1948 voor dat zijn stoffelijke resten werden overgebracht naar Haren. Op 8 juni 1948 vond de herbegrafenis plaats op de gemeentelijke begraafplaats De Eshof in Haren. Het graf wordt verzorgd door de Oorlogsgravenstichting.