Wilhelm du Celliée Muller trouwde in Bandoeng op 14 april 1923 met Frederika Wilhelmina Rotteveel(*Den Haag 18-3-1905 -- †2-1-1930 Malang). Op 13 juli 1934 hertrouwde hij in Den Haag met Erna Gertrud Emma Bergmann (*Ihlow,Brandenburg[D]21-3-1910 -- †15-2-1988 Driebergen). Uit het tweede huwelijk werden twee kinderen geboren Willem Frederik (*Den Haag 1935) en Adeline Andrea (* Driebergen 1938). Als gepensioneerd majoor van het KNIL vestigde hij zich in Driebergen, waar hij in de oorlog betrokken raakte bij de Ordedienst(OD). Tussen maart en oktober '41 arresteerde de Sicherheitsdienst tientallen leden van de OD. Du Celliée Muller viel, waarschijnlijk door verraad, op 30 september 1941 ook in handen van de Duitsers. Via de strafgevangenis in Scheveningen, het "Oranjehotel", werd hij naar Duitsland afgevoerd, hetgeen hem in KZ Sachsenhausen het leven kostte. In Nijmegen had hij contact met zijn broer André Marine (*Nijmegen 1875) tot deze in 1942 in Nijmegen overleed. Postuum werd aan Wilhelm het Verzetsherdenkingskruis toegekend. Sluiten