Clara van Coevorden werd geboren op 26 oktober 1930 in Groningen. Zij was de dochter van Joel van Coevorden, kelner van beroep, en Schoontje van der Veen (geboren in Westerbork).
Omdat Clara blind was, werd zij op 27 april 1936, op vijfjarige leeftijd, opgenomen in het Instituut tot Onderwijs aan Blinden aan de Rijksstraatweg 286 in Haren. In september 1941 ging Clara weer bij haar ouders aan de Ruiterstraat 7A in Groningen wonen, maar na zes weken keerde zij terug naar Haren.

In de loop van 1942 werden vrijwel alle Joden uit Haren naar Westerbork overgebracht, maar Clara werd, waarschijnlijk vanwege haar handicap, vooralsnog met rust gelaten. Clara’s ouders woonden in Groningen. Haar vader werd begin 1942 naar Westerbork overgebracht en is vandaar op 16 oktober gedeporteerd. Niet duidelijk is waar in centraal Europa hij terecht is gekomen, wel is bekend dat hij op 28 oktober 1943 niet meer in leven was. Clara’s moeder bleef alleen achter. Totdat ook zij op 9 april 1943, samen met Clara, werd afgevoerd naar Westerbork.
Op 13 april 1943, werden zij gedeporteerd naar vernietigingskamp Sobibor. Bij aankomst daar op 16 april 1943 werden ze rechtstreeks naar de gaskamer gestuurd. Daar eindigde het leven van Schoontje van der Veen en dat van haar dochter Clara van Coevorden. Clara was 12 jaar.



Eind 1949 werd het overlijden van Clara van Coevorden in Haren geregistreerd

In 2018 is op het terrein van het vroegere blindeninstituut in Haren een pleintje naar Clara van Coevorden vernoemd. En met een kleine tentoonstelling werd zij eervol herdacht.

Groepsfoto 1939 Blindeninstituut. Clara tweede rij van voren, met gebloemde jurk, op haar knietjes en de blik zijwaarts naar beneden gericht (foto's: Johan Niezing)

Onthulling van het naambordje

Voor Clara van Coevorden is in 2010 een Stolperstein gelegd, zie onder