Volgens één van de geruchten zou Joop zijn gefusilleerd als represaillemaatregel omdat een officier door het verzet zou zijn doodgeschoten. Maar dit gerucht kan op geen enkele wijze onderbouwd worden en is van horen zeggen.
Verhalen over Joop’s rol tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn in de afgelopen zeventig jaar nogal geromantiseerd, opgetuigd, van horen zeggen en naar eigen inzicht aangevuld. Er bestaat vooralsnog geen gedocumenteerd bewijs om aan te nemen dat Joop zou zijn opgepakt en is doodgeschoten als represaillemaatregel.

Een verhaal dat misschien wat meer hout snijdt is dat Joop zou zijn opgepakt omdat-ie hulp zou hebben geboden of betrokken zou zijn geweest bij het verbergen van onderduikers. Omdat een buurman Joop zou hebben verraden is hij opgepakt door de Sigerheitsdienst.
Nadat Joop Corduwener werd opgepakt is hij overgebracht naar de Euterpestraat in Amsterdam, waar in het voormalige pand van de meisjes-HBS de Nederlandse afdeling van de Duitse Sigerheitsdienst en de Zentralstelle für jüdische Auswanderung was gevestigd. Wat daar precies is voorgevallen en hoe lang Joop daar heeft vastgezeten is niet duidelijk. Vast staat wel dat Joop vanuit de Euterpestraat is overgebracht naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans.
Op 18 september 1944 is Joop samen met Jacobus Hubertus Droog (1913), Hartog Frinkel (1889), Albert Heinrich Inberg (1907), Edmond Adam Maassen en Jacob Wiersma (1909) vanaf het Huis van Bewaring aan de Weteringschans in Amsterdam, afgevoerd en gefusilleerd bij de voormalige bloemenkwekerij Rozenoord aan de Amsteldijk in Amsterdam.

Wim Corduwener