Op 3 juli 2024 werd voor de woning aan de Noorderweg 22 te Bussum een struikelsteen geplaatst ter herinnering aan Gerrit Dekker die hier woonachtig was en op 3 februari 1944 door de Naardense Politie werd opgehaald en niet meer terugkeerde.  Gerrit Dekker geboren 26 september 1909, gehuwd en vader van 3 kinderen, werd het slachtoffer van een pijnlijke vergissing met verstrekkende gevolgen. Naast zijn beroep van smid was hij ook verzekeringsagent.

Een verzekerde van hem werd 3 februari 1944 in Naarden aangehouden met illegaal gekocht vlees en noemde in haar zenuwen Gerrit Dekker als leverancier. Hierop werd hij thuis door de Naardens politie aangehouden en op het politiebureau geconfronteerd met de aangeefster, daarbij kwam naar voren dat zij zich vergist had, zij bedoelde een van zijn buren.

Gerrit Dekker kreeg, mede door een ingeschakelde advocaat, van de politie de toezegging dat hij de volgende dag weer naar huis mocht gaan. Echter, de pro Duitse commissaris van politie, liet hem -tegen alle toezeggingen in en op geheel eigen initiatief- door een van zijn agenten afvoeren naar het Kamp Erika te Ommen.

Zijn verblijf in Kamp Ommen was van korte duur, op 28 februari 1944 werd hij in Kamp Amersfoort binnengebracht wegens Schwarzhandel. Hier werd hij tewerkgesteld in de Nederlandse Seintoestellen Fabriek (NSF-commando). Zijn vrouw heeft haar man met hun oudste dochter nog mogen bezoeken in Kamp Amersfoort. Uiteindelijk gaat hij 11 oktober 1944 op transport naar het Duitse concentratiekamp Neuengamme. In dit transport zaten vele slachtoffers van de Puttense razzia van 2 oktober 1944.

Kort na zijn aankomst in Neuengamme werd Gerrit overgeplaatst naar het buitenkamp Wedel in de nabijheid van Hamburg om daar graafwerkzaamheden te verrichten voor een verdedigingslinie rondom deze stad. Eind november wordt het kamp opgeheven en gaat Gerrit Dekker naar het buitenkamp Meppen-Versen om daar te werken aan de Friesewall. Dit omvatte het aanleggen van antitankgrachten in Noord-Duitsland.

24 maart 1945 wordt dit kamp opgeheven. Het ontruimingstransport gaat -grotendeels lopend- via Cloppenburg en Bremen-Farge terug naar Neuengamme. Waar hij na aankomst, enige dagen later op 8 april wordt toegevoegd aan het ernstige ziekentransport wat op weg gaat naar het Kamp Bergen-Belsen. Dit kamp wordt echter niet bereikt daar dit op 15 april bevrijdt werd. Het transport zwerft dan door Noord-Duitsland en zal uiteindelijk op 18 april 1945 het station Brillit bereiken. Dan moeten de gevangenen nog 8 km lopen naar het krijgsgevangenenkamp Stalag X B te Sandbostel waar zij door hun SS-bewakers worden ondergebracht in het leegstaande Marlag, een zwaar afgeschermde gedeelte van het krijgsgevangenenkamp.

Tijdens het transport ontbrak het dagenlang aan eten, drinken en medische verzorging, maar ook hier in dit kampgedeelte waren nagenoeg geen voorzieningen. En er breekt tyfus uit. 29 april wordt het kamp bevrijd en de bevrijders treffen vermagerde, verhongerde en ernstige zieke gevangenen aan. Wat zijn tol zal eisen en vele gevangenen sterven alsnog. De bevrijders noemen Sandbostel dan ook: “klein Bergen-Belsen”. 1 mei werd er een registratie opgemaakt van aanwezige Nederlandse gevangenen, hierop komt Gerrit Dekker voor. Bij een tweede registratie van 6 mei ontbreekt hij echter.

Hieruit moeten we concluderen dat hij is overleden tussen 1 en 6 mei 1945 en naamloos in of rondom het kamp werd begraven. In de periode 1952/54 werden alle stoffelijke resten van de verschillende graflocaties uit de omgeving van het kamp overgebracht naar de kampbegraafplaats te Sandbostel. Vermoedelijk rust Gerrit Dekker daar tussen 2783 andere slachtoffers van het concentratiekamp Neuengamme.