Dr. Hugo A.C. Denier van der Gon werd geboren te Utrecht in 1894, volgde daar de HBS en deed in 1912 eindexamen. Studeerde daarna voor het Staatsexamen tot toelating aan de universiteit en slaagde daarvoor in 1913. Als reserve-officier (tenslotte majoor bij de artillerie) maakte hij de mobilisatie van 1914 tot 1919 mee. Na de mobilisatie begon hij met een studie in wis- en natuurkunde te Utrecht en werd assistent op het fysisch laboratorium. Hij had zijn hart aan het onderwijs verpand en ging in 1924 als leraar in wis- en natuurkunde naar Middelharnis, waar hij vier jaar aan de HBS werkte. Daar werkte hij een plan uit, om de leerlingen naast de theoretische kennis van de natuurkunde gelegenheid te geven, ook praktisch en zelfstandig in dat vak te werken. In 1928 kwam kreeg hij een betrekking als leraar aan de Dalton-HBS en woonde Papaverhof 31 in Den Haag. Op deze school kon hij zijn ideaal verwezenlijken: nu nog wordt op zijn grondslag voortgewerkt. Naast de liefde voor de exacte wetenschap wist hij zijn leerlingen ook belangstelling voor de muziek bij te brengen. Verschillenden van hen wijdde hij op huiselijke muziekavonden in de kunst der grote meesters in. Meerdere malen behandelde hij met een kleine groep de Matthäuspassion, waarop dan een gemeenschappelijke gang naar de uitvoering van dit meesterwerk volgde. Van 1935 tot 1939 was dr. Van der Con privaatdocent in de didactiek van de natuurkunde aan de Universiteit van Leiden.Tijdens de bezettingsjaren onderhield hij contacten met het verzet. Na de oproep van Prins Bernhard werden deze contacten meer actief. Hij was o.a. kwartiercommandant van de Binnenlandse Strijdkrachten (NBS) in Den Haag. Op 2 maart 1945 werd hij door de Duitsers gevangen genomen en naar het Oranjehotel in Scheveningen gebracht. Enkele dagen na zijn gevangenneming werd hij op 8 maart met vele anderen fusilleerden, als represaille voor de aanslag op Hanns Albin Rauter. Sluiten