Eerste luitenant Henri Jan Marie Derks is op 21 juni 1910 in Grave geboren als zoon van J.J.H. Derks en Fr.M. van Hees. Na zijn dienstplicht wordt hij aangesteld als reserve-officier en is hij voorbestemd om op de Koninklijke Militaire Academie een opleiding voor beroepsofficier te volgen. In 1938 start Henri met zijn opleiding aan de KMA; hier ontmoet hij Mies van Hoof.In mei 1940 is hij als eerste-luitenant geplaatst bij het 2e regiment Infanterie te Venlo. Na de capitulatie tekent hij de erewoordverklaring, waarmee hij belooft niets tegen de Duitsers te ondernemen. Hij gaat als burger aan het werk.Gedurende het begin van de bezetting is Henri actief in het verzet en helpt hij neergeschoten piloten over de grens naar België. Ook heeft hij o.a. verkleed in een monnikspij Joodse landgenoten over de grens geholpen. Zelf heeft hij plannen om naar Engeland te gaan maar deze worden doorkruist door het krantenbericht, dat hij zich op 15 mei 1942 moet melden op de Ernst Casimirkazerne in Roermond. Om 08.30 uur neemt hij de trein van Boxmeer naar Roermond. Daar wordt de verklaring voorgelezen dat men in krijgsgevangenschap gevoerd zal worden. Om 20.00 uur vertrekt de trein met onbekende bestemming. Dat blijkt een dag later Oflag XIII B Teillager z.b.V. Nürnberg-Langwasser te zijn. Op 7 augustus gaat de reis verder. Hij wordt op transport gezet naar Stanislau. Hier blijven Henri en Mies tot 12 jan 1944. Als de Russen naderen, wordt het kamp tussen 10 en 12 januari ontruimd. Henri wil bij Berlijn ontsnappen. Hij zit met Mies in de derde groep, die op 12 januari naar Neubrandenburg vertrekt. In hun wagon zitten ook de kapiteins Opsomer en Wijnman. Samen klimmen ze door een gat van de wagon. Opsomer springt als eerste en verdwijnt, de anderen verstoppen zich onder de trein maar worden ontdekt. Henri vlucht en wordt neergeschoten. Hij overlijdt op 17 januari 1944 bij station Neustrelitz. Zijn graf is op het Militair ereveld Grebbeberg te Rhenen.Henri Derks is postuum onderscheiden met het Mobilisatiekruis. Sluiten