Op 1 maart 1944 besloot Berlijn om hoogste prioriteit te geven aan de bouw van het jachtvliegtuig de Messerschmidt ME262 voorzien van een straalmotor. Hiermee zouden de Duitsers weer de soevereiniteit hebben in het luchtruim. De Messerschmidt zou het eerste, in serie gebouwde straalvliegtuig zijn en werd gepresenteerd als wonderwapen. Het project was uiterst geheim, binnengehaald door Fritz Sauckel, Generalbevollmächtigter für den Arbeitseinsatz (GbfA) om in het Gau (deelstaat) Thüringen te worden uitgevoerd.

In juni 1944 was het gehele plan klaar voor het onder- en bovengronds bouwen van een vliegtuigfabriek bij de plaats Kahla. Op de Walpersberg zou een startbaan borden gebouwd en ondergronds 300.000 m2. werkhallen (Stollen) voor het seriematig bouwen van het vliegtuig. In het plan was ook voorzien voor de bouw van vier grote betonnen fabriekshallen op het plateau van de berghelling, een lift moest de vliegtuigen naar de startbaan transporteren. De vier hallen waren bedoeld voor de eindmontage van de Messerschmidt. De Reimahg Bau GmbH was opdrachtgever en de bouw werd uitbesteed aan de verschillende Duitse bouwondernemingen die concentratiekampgevangenen en dwangarbeiders in “dienst” hadden. De SS stuurde maandelijks de rekening aan de Duitse bedrijven voor het verrichtte werk van de concentratiekampgevangenen.

Op 18 april 1944 vertrok een trein met 499 Nederlanders uit het Kamp Amersfoort. Het overgrote deel van deze mensen had enkele maanden gevangen gezeten. Zij waren politieke gevangen of bij razzia’s opgepakt, ook zaten een aantal zwarthandelaren onder de groep. De trein ging van Amersfoort naar Rheine (bij Osnabrück) waar de Nederlanders moesten gaan werken op het vliegveld van de Luftwaffe. Daar men echter niet voorbereid was voor de opname van deze grote groep Nederlanders heeft men de trein doorgestuurd naar het concentratiekamp Buchenwald. De groep is eerst ondergebracht in het quarantainekamp, later in Block 32 & 49. In Buchenwald hebben zij in verschillende “Arbeitskommandos” moeten werken en het bombardement van 24 augustus 1944 meegemaakt.

In november en december 1944 zijn de Nederlanders met het predicaat “Arbeitseinsatz” uit Buchenwald “ontslagen” en doorgestuurd als dwangarbeiders naar de verschillende projecten in de oorlogsindustrie o.a. de Reimahg Werke GmbH bij Kahla.

Simon Dermijn heeft de bevrijding van het dwangarbeiderskamp in Kahla meegemaakt en is verpleegd in het noodziekenhuisje in Hummelshain (zie Foto). Vermoedelijk getransporteerd naar Weimar en aldaar overleden. De akte van overlijden is opgemaakt in Weimar. Simon zijn kampnummer in het KL. Buchenwald was 47650.

Sluiten