Bij het zoeken naar namen bij de Arbeidsinzet in Duitsland kwam ik de naam Andreas Dheur liefst 17 maal tegen. Heb deze allemaal bekeken maar het leverde veel dezelfde informatie op. Dat viel dus tegen. Na het bestuderen van deze 17 brieven en het opzoeken van andere info op het internet kwam ik tot het volgende verhaal.

Andreas Josephus Egemius D’Heur werd op 18-08-1861 geboren in Tegelen. Hij was een zoon van Simon D’Heur die op 23-12-1834 in Seraing België was geboren. Deze was grafsmid van beroep en huwde op 21-2-1859 in Tegelen met Anna Catharina Hubertina Timmermans. Deze was op 16-8-1833 in Tegelen geboren als dochter van de veldwachter Andreas Timmermans en Sybilla Peeters. In 1859 en 1863 kregen zijn 2 dochters en in 1861, 1868 en 1871 werden er drie zonen geboren. Op 20 januari 1873 vertrekt het hele gezin naar Meiderich in Duitsland. Dat is een wijk in Duisburg in het Roergebied. Daar zijn de ouders van Andreas blijven wonen tot hun overlijden.
Andreas behoud het Nederlanderschap en het gegeven dat hij in de oorlog in Duitsland is overleden maakt dat hij op de lijsten van het Rode Kruis terecht is gekomen. Wat kunnen wij in deze brieven achterhalen. Hierbij is er ook gebruik gemaakt van documenten die op de site van de Oorlogsgravenstichting zijn in te zien. Zijn beroep was hulparbeider en bij het overlijden was hij weduwnaar van Johanna van Eck.
Op 3-5-1924 is er door het Nederlands Consulaat in Duisburg een “Reisepas” uitgereikt. Deze Reisepas is door het Schwedische Gesandtschaft in Berlijn op 12-5-1942 verlengt werd tot 29-4-1944. Hij is dus Nederlander gebleven.
Op 27-7-1943 is hij opgenomen in het Altersheim van de Diaconessen in Schwäbisch-Hall.
Deze plaats ligt in de buurt van Stuttgart op 440 km van Tegelen verwijderd.
Op 28-1-1945 is hij hier door ouderdam in de leeftijd van 83 jaar overleden en op 1 februari begraven op het “Oberer Friedhof” aldaar, afdeling B, rij 8, nr.13.
Hij heeft dan een zoon Johan D’Heur die in Mülheim-Styrum woont en een dochter Katherina Herlyn-D’Heur die in Walsum-Vierlinden woont.

Hij is dus niet door oorlogsgeweld om het leven gekomen. De gemeente Tegelen geeft in 1951 aan dat er ook geen familieleden in Tegelen meer wonen.
Zijn naam staat ook niet vermeld op het Tegelse oorlogsmonument.