De jongste broer van mijn vader heette net als ik Barend Jan Donker. Hij is genoemd naar zijn vader Barend Jan en ik naar mijn grootvader Barend Jan. Mijn neef is geboren in 1920 en was leerling op de Dalton HBS in Den Haag van 1934 tot 1940. Hij had een sterk en onbaatzuchtig karakter. Na zijn eindexamen werkte hij op een accountantskantoor, later bij de voedselvoorziening. Hij ging als jonge man de Tweede Wereldoorlog in. Al spoedig sloot hij zich aan bij het verzet en nam de schuilnaam Baay aan, een roepnaam uit zijn schoolperiode. Hij was wijkhoofd van de L.O. (Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers), die hulp gaf aan onderduikers. Zoals het vervalsen van identiteitsbewijzen, paspoorten en voedselbonnen, o.a. via omkoping van ambtenaren en diefstal. Opgericht in 1942 werd het de grootste verzetsgroep van ons land. Een jaar later werden de eerste knokploegen opgericht: de K.P. (Knokploeg) Mijn neef Barend Jan sloot zich aan bij deze groep strijdbare jongemannen. In de zomer van 1944 pleegden zij een geslaagde overval op het distributiekantoor in Doorn en beroofden zij het postkantoor in de Appelstraat in Den Haag. Hier werd 12.000 gulden buit gemaakt, plus een postauto!Trompstraat Den Haag Op 13 juli 1943 was er een bijeenkomst van de L.O. bij de familie Boot in de Trompstraat 314a Den Haag, toen bij een inval door de Duitsers zestien mannen werden gearresteerd, waaronder Baay. Zij waren verraden door een ploeggenoot. Deze man, Mullaert genaamd, was met zijn zwangere vrouw al eerder gearresteerd. Toen hij vernam dat zijn vrouw in de gevangenis een miskraam had gehad, stortte hij in en gaf de Moffen alle informatie, die zij hebben wilden. In ruil voor haar vrijlating. Twee dagen later ging Mullaert naar de volgende vergadering van de L.O. in de Trompstraat, waar hij de niets vermoedende mannen vertelde door een bevriende Duitser te zijn vrijgelaten. De Sicherheitspolizei (SD) was hem naar de Trompstraat gevolgd en rekende even later alle aanwezigen in, behalve Mullaert…. Deze verrader werd na de oorlog in 1949 eerst tot levenslang, maar uiteindelijk tot twaalf jaar veroordeeld, waarvan hij er negen uitzat. Hij is in de jaren tachtig overleden.Oranjehotel Scheveningen Mijn neef werd eerst in het Oranjehotel op Scheveningen opgesloten. Vandaar naar het concentratiekamp Herzogenbusch (Vught) getransporteerd, waar hij op 5 september 1944, kort voor de evacuatie van het kamp, op 24-jarige leeftijd is doodgeschoten. Notabene op hetzelfde terrein waar ik jaren later mijn rekrutentijd heb doorgebracht… Maar toen wist ik nog van niks. Mijn familie beweerde dat mijn neef op het sportveld door een harde bal in zijn maag getroffen was, en eraan was overleden. Jaren later, toen ik mijn familiegeschiedenis onderzocht, ben ik stukje bij beetje achter de waarheid gekomen. Ik heb nooit begrepen waarom zijn familie deze smoes heeft bedacht en rondgestrooid. Barend Jan Donker Sluiten