Johannes Jacobus van Dorth was geboren op 31 januari 1912 in Amsterdam. Hij woonde later in of in de buurt van de Waddenweg, Amsterdam-Noord in de wijk die in de volksmond nog steeds Blauwe Zand wordt genoemd naar het opgespoten blauwkleurige zand waarop de 792 woningen in 1931 in het dorp Buiksloot, nu de wijk Tuindorp, werden gebouwd. In datzelfde oord werd eind jaren dertig de landingsstrip Buiksloot in gebruik genomen, die tijdens de meidagen drie dagen lang als hoofdvliegveld voor de eenmotorige Nederlandse jachtvliegtuigen zou dienen.Jan was een Amsterdamse dokwerker, het type havenwerker waar het monument van de dokwerker in Amsterdam voor staat: hard werken, hart op zijn tong maar rechtschapen. Gecombineerd met een goed gevoel voor Amsterdamse humor was hij een levenslustige kerel.In 1932 werd hij opgeroepen voor zijn eerste oefening in militaire dienst. Hij vervulde zijn dienstplicht bij het 1ste Halfregiment 1ste regiment Huzaren met als registratienummer 12.01.31.011. In die tijd leerde hij zijn latere echtgenote kennen, ze trouwden in mei 1934. Uit het huwelijk kwamen 2 zoons, Jan (jr.) en zijn 14 maanden jongere broer Piet.In december 1934 kwam Jan thuis met groot verlof. In 1936 kwam hij van 10 september tot 27 september op herhaling. Op 15 september 1938 moest hij weer opkomen voor een herhalingsoefening waarna hij opnieuw groot verlof kreeg op 2 oktober 1938. Op 29 augustus 1939 moest hij zich melden omdat de algemene mobilisatie uitgeroepen werd.Op 1 mei 1940 kwam Jan na een grote reorganisatie van de cavalerie terecht bij het 6e eskadron van het 1e Regiment Huzaren onder kapitein van Zanten gelegerd in de Betuwe. Dit eskadron, 6-1 R.H. kwam voort uit het 16e Eskadron Wielrijders [huzaren] en het 1e Regiment Wielrijders [infanteristen]. Als Jan gedurende de mobilisatieperiode in de weekenden thuis kwam, dan liep hij met zijn sporen nog aan de trap op met een grote kolbak [hoofddeksel] op zijn hoofd; een indrukwekkende aanblik.Op 10 mei 1940 lag zijn eskadron in het gebied tussen de verdedigingslinie bij Huissen/Bemmel en de voorposten van de Betuwestelling. In de avond ging het eskadron terug op de Betuwestelling. De volgende dag, 11 mei 1940, kreeg het peloton van Johannes onder luitenant van Elshove een verkenningsopdracht in het voorterrein waarbij ze in Hien bij Dodewaard in de buurt van het huis Het Ruyt vuurcontact kregen. Bij het teruggaan richting noorden en daarna richting westen kwam het peloton terecht in een voor hen onbekend mijnenveld bij Lakemond, gemeente Randwijk ten oosten van Opheusden.Het verhaal gaat dat de lichte mitrailleurdrager op een Nederlandse landmijn is gereden waar anderen ook al overheen gereden waren. Omdat zijn fiets zwaarder was ontplofte de mijn bij hem wel met alle gevolgen van dien. Zou dit verhaal waar zijn dan zou van Dorth hoogstwaarschijnlijk de lichte mitrailleur op de fiets hebben gedragen. De gevolgen waren desastreus, 4 huzaren; Van Dorth, Hoogwerf, Morren en Palland sneuvelden, luitenant Elshove werd blijvend blind aan 1 oog en bij wachtmeester Verwoerd moest een groot deel van de arm worden afgezet. Het leven van Johannes van Dorth eindigde bij het mijnenveld op 11 mei 1940 rond 18.00 uur in Lakemond. Sluiten