Jacob van Dijk is werkzaam als inspecteur bij Unilever aan het begin van de oorlog. Hij woont in Bennekom aan de Edeschestraatweg 7 met zijn vrouw en 3 kinderen. Hij is betrokken bij het verzet en lid van de Ordedienst.Geallieerde parachutisten worden door hem voortgeholpen en verblijfplaatsen aangewezen. Door devgeallieerden neergeworpen wapens, munitie en zenders worden door van Dijk opgehaald en opgeborgen resp. gedistribueerd. In maart 1942 gaat het mis en worden veel mensen van de verzetsorganisatie OD opgepakt, waaronder ook Jacob van Dijk. Hij zit lange tijd gevangen in het Oranjehotel in Scheveningen in afwachting van het 2e proces tegen ongeveer 300 gearresteerde OD-ers. Op 27 April 1943 tijdens het 2e OD-proces werden uiteindelijk 21 OD-ers ter dood veroordeeld, waarvan 17 werden geëxecuteerd. Dit is de groep van Schimmelpenninck. De anderen kregen 'gratie', maar werden samen met de andere Todeskandidaten doorgestuurd naar concentratiekampen. Ook Jacob van Dijk die wordt aangemerkt als NN-haeftling. Hij komt op 26 oktober 1943 aan in K.L. Natzweiler in de Elzas en wordt geregistreerd onder nummer 5572. Jacob van Dijk valt onder het onder het zogenaamde Nacht- und Nebelerlaẞ. Nacht und Nebel was een speciale strafklasse die de 'Chef des Oberkommando der Wehrmacht' veldmaarschalk Wilhelm Keitel in opdracht van Adolf Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog liet instellen om verzetsmensen spoorloos te laten verdwijnen. Ze mogen niet schrijven met het thuisfront en ook geen post of pakketten ontvangen. Als de geallieerde troepen in september 1944 de Elzas en het kamp Natzweiler naderen, wordt door de SS besloten het kamp te ontruimen. Jacob van Dijk gaat weer op transport en komt op 6 september 1944 aan in K.L. Dachau, geregistreerd onder nummer 99686, om twee weken later weer teruggesleept te worden naar het Aussenkommando Vaihingen van K.L. Natzweiler. Hier is hij uiteindelijk op 30-3- 1945 overleden. Sluiten