Franciscus Antonius van den Eerenbeemt

Wim Aarts zag in Indië zijn maat omkomen

"Bij ons", vertelde Wim, "zat nog een jongen uit Asten, Frans van Hannes van den Eerenbeemt. Die liep bij ons wacht. Op een gegeven moment kregen we een oproep voor versterking, een kilometer of vijftien verderop. Daar werd een groep van ons aangevallen. Nu moest er uit onze groep een jongen uit Budel mee die doodsbang was. Die jongen jankte als een klein kind. Toen zei Frans: 'Potverdomme, schijttrut....! Ga jij maar wachtlopen, dan ga ik wel mee.' Frans reed voorop in een brancarrier, zo'n wagen op rupswielen, samen met nog zes anderen. Ik reed er met mijn vrachtwagen achteraan. Opeen kilometer of vijf van onze bestemming zag ik vijftig meter voor mij ineens een vuurbal die snel weer doofde. De carrier was op een trekbom gereden en lag helemaal uit elkaar. Alle zeven inzittenden dood. Van Frans hebben we de rechtervoet teruggevonden, meer niet. Het was een doffe ellende!".

Frans van den Eerenbeemt

1927 - 1949

Frans wordt geboren op 11 augustus 1927 in Asten. Als dienstplichtige komt hij in januari 1947 op bij de Koninklijke Landmacht in Blerick en wordt ingedeeld bij het 2-4-11 Regiment Infanterie. Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Frans naar Nederlands-Indië gezonden om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Op 5 maart 1947, na een zeereis van een maand, komt hij met de Johan van Oldenbarnevelt aan in Batavia.

Kort na aankomst wordt Frans met zijn eenheid ingezet voor bewakingsdienst bij onder andere de woningen van legercommandant S.H. Spoor en luitenant-gouverneur-generaal Huib van Mook en bij de gevangenissen Struiswijk en Glodok. Het onderdeel van Frans neemt geen deel aan de Eerste Politionele Actie, maar voert naderhand patrouilles uit in verschillende delen van Java. Tijdens de Tweede Politionele Actie wordt hij ingezet bij operaties tegen revolutionaire guerrilla’s in de omgeving van Poerworedjo, in het zuiden van Midden-Java.

Op 19 januari 1949 is Frans met zes kameraden van zijn eenheid in een brencarrier onderweg naar soldaten van de 5e compagnie die in moeilijkheden verkeren. Bij Keboemen, ten westen van Poerworedjo, rijdt de brencarrier op een trekbom van 250 kilogram. In de explosie die volgt, komen alle zeven de inzittenden om het leven, onder wie Frans en nog vier andere Brabanders: plaatsgenoot Martien Goossens, Gerard van Hassel uit ’s-Hertogenbosch, Wim van der Heijden uit Rosmalen en Wim van der Heuvel uit Berghem.

Frans is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.