Toen de oorlog uitbrak op 8 december 1941 was mijn vader herstellende van een zware operatie. Desondanks meldde hij zich direct aan op de S.M. de Ruyter waar hij werkzaam was als chef-monteur. Na enkele zware bombardementen in Straat Bali en Straat Banka werd het eskader opgeroepen naar Soerabaia voor de beslissende slag. Nagenoeg alle echtgenoten van de bemanningleden hadden zich verzameld op de kade om hun mannen uit te zwaaien want iedereen wist: nu gaat het er op of er onder! Na het zinken van het schip heeft mijn vader nog twee dagen in zee gelegen voordat hij door Japanners werd opgepikt en aan wal gebracht. Daarna naar Soerabaia gebracht en opgesloten in een voormalige HBS aldaar. Op de verjaardag van de japanse keizer op 21 april 1942 mochten vrouwen en kinderen de gevangenen bezoeken en dat was de laatste keer dat we hem gezien hebben. Hierna is hij getransporteerd naar Thailand om aan de beruchte spoorweg te werken. Daar is hij op 13 oktober 1943 is overleden. Sluiten