De SOEKABOEMI vertrekt op 18 december 1942 uit Gourock (Schotland) met een lading stukgoed en vier passagiers bestemd voor Bombay (India) via Bahia (Brazilië). Buitengaats sluit het schip aan bij het zuidgaande konvooi ONS-154, waarin 45 schepen zijn verzameld. Een Canadese destroyer en vijf korvetten leveren de bescherming. Op 26 december wordt het konvooi gedetecteerd door de Duitse onderzeeboot U-664, die een rapport verstuurt. Twee groepen U-boten komen vervolgens op het konvooi af. Op 27 december om 01.10 uur worden de Britse vrachtschepen EMPIRE UNION en MELROSE ABBEY getorpedeerd door de Duitse onderzeeboot U-356 (Oberleutnant zur See Günther Ruppelt). Deze schepen varen, net als de Soekaboemi aan de stuurboord zijde van het konvooi en het Nederlandse schip moet uitwijken om de beschadigde schepen vrij te varen. Als het konvooi verder vaart neemt de Soekaboemi haar plaats weer in. Om 03.10 uur vuurt Ruppelt een tweede salvo af op het konvooi. De Soekaboemi en het Britse vrachtschip KING EDWARD worden getroffen. Maar deze keer zijn de begeleidende oorlogsschepen alert en de U-356 wordt door de destroyer en drie korvetten aangevallen met dieptebommen en tot zinken gebracht. Alle 46 bemanningsleden komen om. De Soekaboemi wordt geraakt door een torpedo aan stuurboord zijde in het voorschip. Terwijl de motoren worden gestopt begint het voorschip voorover te hellen en weg te zakken. De kapitein geeft daarop opdracht om het schip te verlaten, en de opvarenden weten in vier reddingboten af te steken. De reddingboten blijven bij het schip, omdat de kapitein het daglicht wil afwachten en dan de schade wil controleren. Er blijkt nog iemand aan boord te zijn, omdat vanuit de reddingboot lichtsignalen worden gezien aan boord. Ook zien de inzittenden van de reddingboot de schroeven van de Soekaboemi boven water uitsteken omdat het schip al ver voorover ligt. Bij zonsopkomst komen het Britse reddingschip TOWARD (kapitein Gordon K. Hudson) en het korvet HMCS NAPANEE (K 118) (T/Lt S. Henderson, RCNR) dichterbij. De Toward neemt de overlevenden van drie reddingboten aan boord en blijft op verzoek van de kapitein nog even bij de Soekaboemi. Het korvet vindt de vierde reddingboot en vindt later ook het bemanningslid dat aan boord was achtergebleven. Die is inmiddels op een vlot overboord gesprongen en wordt in de buurt van wrakdelen van de King Edward ronddrijvend gevonden. De schade aan de Soekaboemi is verergerd door de zware zeegang en de Toward mag niet langer wachten van de konvooi commandant. De kapitein geeft zijn pogingen om weer aan boord te gaan daarom op en het schip wordt achtergelaten. Later die dag wordt het nog steeds drijvende wrak gevonden door de Duitse onderzeeboot U-441 (Kapitän leutnant Klaus Hartmann) en met een torpedo tot zinken gebracht. In de periode 26-30 december worden in konvooi ONS-154 door elf verschillende Duitse onderzeeboten in totaal zestien schepen tot zinken gebracht en meerdere beschadigd. Als alle overlevenden aan boord van de Toward en Napanee zijn geteld, blijkt timmerman Arend Enklaar te worden vermist. Hij is na de torpedering door verschillende mensen nog gezien, maar moet bij het verlaten van het schip zijn omgekomen. De Toward brengt de overlevenden aan land in Halifax (Canada) op 9 januari 1943. HMCS Napanee zet de anderen af in St. John’s (Canada). Sluiten