Nadat het Japanse Leger in feb. 1942 bij Balikpapan was geland en de stad vervolgens had bezet, werden alle Nederlanders, ook de artsen en acht patiënten van het plaatselijke ziekenhuis, verzameld en gevangen genomen. Vervolgens werden zij allen op 20 feb. 1942 vastgebonden en gedwongen in de richting van de kust te lopen, in de omgeving van het oude fort “Klandasan”. Op het strand aangekomen werden de Off. v. Gezondheid, dr. Arps, en Hoofdinspecteur van politie H.W. Verplak van de anderen afgescheiden. Nadat zij apart stonden opgesteld, werden zij onthoofd. Vervolgens begonnen de Japanse soldaten de overige gevangenen de zee in te drijven, totdat zij op borsthoogte in het water stonden. Toen dat was gebeurd, werden de gevangenen één voor één door de Japanse militairen doodgeschoten. De bevolking was door de Japanners gedwongen getuige te zijn van deze vreselijke gebeurtenis. Door de stromingen in de zee, spoelden naderhand de lichamen van de slachtoffers terug op het strand en werden daarna door de plaatselijke bevolking begraven. Na WOII werden hun stoffelijke overschotten door de OGS herbegraven. In totaal verloren die dag 78 Nederlanders het leven. Sld Tkl.Art. KNIL. Antonius Adrianus van Esch was één van de slachtoffers, die door het Japanse Leger werd geëxecuteerd. naschrift: De reden van dit moorddadige optreden zou zijn, dat de Commandant van de Japanse troepen zeer ontstemd was over het feit dat - in opdracht van de Nederlandse Garnizoenscommandant Luitenant- Kolonel C. van den Hoogenband - de Nederlandse verdedigers alle belangrijke bruggen en olie-installaties tijdig hadden opgeblazen en in brand hadden gestoken. Sluiten