Frans van Etten werkte voordat hij werd opgepakt bij de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek in Delft. Hij woonde aan de Dijkhoornseweg C 77 E in Den Hoorn (Schipluiden).

Hij was getrouwd met Johanna (Ans) van Willigen, zijn tweede vrouw, en op het moment dat hij werd opgepakt vader van 9 kinderen (4 uit zijn eerste huwelijk, 5 uit zijn tweede huwelijk).

Op 25 juni 1941 werd hij gearresteerd omdat hij geplaatst was op de lijst van communistische functionarissen (lidmaatschap CPN). Hij had bij zijn arrestatie verzetskranten in bezit. Hij is verraden/aangehouden door een dorpsgenoot (niet bekend in welke functie, wel dat het een Nederlander was).

Op 10 augustus 1944 had hij bij kamp Lager Haaren, waar hij op dat moment gevangen zat, een laatste ontmoeting met zijn vrouw. Hij mocht even buiten het kamp, met als ‘verzekering’ dat 6 van zijn kameraden/medegevangenen zouden worden gefusilleerd als hij niet terugkwam.

Zijn vrouw heeft hem nog laten weten dat ze zwanger was van haar 6e (en dus zijn 10e) kind.

Vlak daarna, waarschijnlijk rond september 1944, is hij op transport gezet naar concentratiekamp Mauthausen. Hij heeft nog een briefje uit de trein kunnen gooien om zijn gezin te laten weten dat hij op transport ging.

Op 27 februari 1945 is hij vermoord. Volgens het Rode Kruis tijdens een bergmars. Hij had longontsteking en werd gefusilleerd omdat hij niet kon meekomen. Het is niet bekend waar zijn graf is.

Op 12 mei 1945, een week na de bevrijding, werd zijn dochter geboren: Johanna Francisca Tina Augusta van Etten. Johanna naar haar moeder, Francisca naar haar vader, Tina Augusta naar de dag dat zij werd verwekt en haar moeder haar man voor het laatst zag...

De oudere jongens uit het gezin gingen steeds als er een trein met bevrijde gevangenen aankwam (het stond in de krant wanneer er weer een trein kwam), lopend vanaf Den Hoorn naar station Delft om te kijken of hun vader erbij was. Zijn vrouw zette dan de wieg klaar met het kindje erin . Hij kwam echter nooit terug.

In december 1945 vernamen vrouw en kinderen via het Rode Kruis dat hij in Mauthausen was overleden.

Hij heeft gevangen gezeten in het Oranjehotel, Schoorl, Amersfoort, Vught, Neuengamme, Oranienburg en Mauthausen.

Zijn naam prijkt op het oorlogsmonument in Schipluiden (Schoolplein/Burg. Musquetiersingel). Een inscriptie bij dit monument luidt:

NIEMAND HEEFT MEER LIEFDE DAN DEZE DIE ZIJN LEVEN ZETTE VOOR ZIJN VRIENDEN
JOH 15:15

Bronnen

Gesprek met zijn dochter Johanna Francisca Tina Augusta van Etten (mijn moeder)

Nationaal Archief

Communistische verzetsmensen uit de regio Den Haag, A-G – Rudi Harthoorn