Hoe kapitein Veldman en luitenant Fick sneuvelden.Op 10 Juli werden tijdens een verkenningsvlucht boven de linies der extremisten gedood Kapitein Veldman Cdt. van de Staf compagnie II - 6 R.I. en Res. 2e luitenant Fick ( Inlichtingenofficier) akomstig uit Oosterhout. Des morgens om half 9 kregen Kapt. Veldman en Luitenant Fick opdracht om een verkenningsvlucht boven vijandelijk gebied te maken, zoo ontleenen we aan een particulier schrijven. Ze moesten waarnemen, hoe hij zich ingegraven had en wat hij eventueel van plan was. Toen zij boven het gebied kwamen, vloog het vliegtuig zoo laag mogelijk. De vijand begon te schieten. De piloot wist dit vuur aanvankelijk te ontwijken, waarna hij het toestel weer liet duiken opdat de stellingen goed verkend konden worden. Van den grond af begonnen de extremisten toen met anti-tank-geschut te vuren. Enkele granaten raakten het vliegtuig en de piloot achtte het beter terug te gaan. Hij keek om, teneinde een order in dezen geest van Kapt. Veldman te verkrijgen . Tot zijn ontsteltenis zag hij echter, dat de beide officieren getroffen waren en hevig bloedden. Snel stuurt hij het vliegtuig huiswaarts. Het toestel staat nog niet stil of de vlag wapperend op het hoofdgebouw, valt naar beneden op de Roode kruis auto. Terwijl verbaasd, dit incident aanschouwen, klinkt de roep van den piloot: 'De ziekenauto'. Daar worden de officieren door het kleine bommenluikje uitgedragen. Ze blijken reeds dood te zijn, beiden door een en dezelfde granaat getroffen in de hartstreek. Om 2 uur is er appèl; de luitenant- adjudant spreekt enkele treffende herdenkingswoorden. Om half 3 werd een plechtige Uitvaartmis opgedragen. Het koor, waarvan Kapt. Veldman eens de directeur was, zong diep ontroerd de Rëquiem-gezangen. Aan weers-zijden van het altaar was het vuurpeleton opgesteld. Na de H.Mis formeerde zich de begrafenisstoet. Allen loopen nog eenmaal langs de geopende kisten waarin de dooden liggen, hun besterde kragen scherp afstekend tegen de bleekheid hunner gezichten. De kisten worden dan dichtgeschroefd, op elk komt de driekleur te liggen. Een indrukwekkende stoet zet zich in beweging naar het katholiek kerkhof aan het andere einde der stad. Bij de groeve werd een salvo van 40 schoten afgeschoten De Aalmoezenier stortte de laatste gebeden en talloozen schreden langs de geopende groeve om nog eenmaal eer te bewijzen aan deze helden, gestorven voor het vaderland. Sluiten